“Dringend gezocht! Herplaatsing voor een klein hondje. Gratis.”
Zulke oproepen worden ons tegenwoordig om de oren geslagen op sociale media.
En dan kruipt mijn haar recht omhoog.
Dan denk ik: “Daar heb je weer een doorgeefhondje!”
Huisdieren worden vaak behandeld alsof ze een GSM zijn. Scherm kapot, we kopen nieuwe! Komt er een nieuw model uit, we kopen een nieuwe!
En de oude wordt gewoon in de vuilbak gesmeten. Of erger nog: in de ‘vergeetschuif’.
En dan denk ik zelfs dat er vaak meer aandacht besteed wordt aan de aankoop van een nieuw GSM-toestel dan aan dat van een hond.
Dagen en uren wordt online afgeschuimd welke site de beste prijs geeft. Op YouTube worden modellen vergeleken en haarfijn uitgelegd welk toestel de beste camera heeft en welke batterij het langste meegaat.
Dat wordt dan allemaal uitvoerig bestudeerd vooraleer men over gaat naar de aanschaf van de nieuwe GSM.
De meeste hondjes krijgen die aandacht niet. Men stapt een winkel binnen en kijkt welke ‘het schattigste’ is.
Van moment op moment wordt plots beslist om een pup te kopen. Een leven!
Niet wetende welk ras (modelletje) bij jou en je gezinssituatie passen, geen onderzoek gedaan naar een goede fokker (de beste winkel).
Daar gaat het vaak al compleet de mist in!
En dan …
Het hondje wordt ziek, komt niet overeen met de kat, of eender welk excuus er wordt gebruikt om een dier te dumpen, nog liever dan er wat nodige aandacht, zorg en/of heropvoeding aan te geven.
Vele honden worden dan ‘doorgegeven’. GRATIS. Voor eender welke reden ook, vaak oudere diertjes die al gans hun leven in het gezin vertoeven moeten plots plaats ruimen.
“Omdat er een pup werd aangekocht en het energieniveau is niet compatibel!”
Wie in de honden rescue meedraait hoort de meest bizarre situaties en redenen om dieren door te geven.
“Wegens scheiding.” Ook eentje die we elke week horen. En ik mag me dan niet de bedenking maken dat, wanneer er een scheiding plaats vindt, je twee gezinnen creëert en dus net de keuze hebt in welk gezin je eigen huisdier het beste zou kunnen functioneren?
Maar vandaag kreeg ik dus de vraag om een hondje te adopteren. Snel!
Het diertje is al wat jaren oud, het baasje moet jammer genoeg naar de home, waar nog al te vaak geen huisdieren welkom zijn terwijl het voor die mensen hun mentale en lichamelijke toestand beter zou zijn om een dierenverzorger aan te werven en dieren toe te laten. Maar dat is nog een ander verhaal.
Het hondje moet dus DRINGEND weg.
Op mijn voorstel om het hondje tijdelijk op te vangen en gericht op zoek te gaan naar een gepast gezin, met kennismakingen en huisbezoeken en alles op en aan, werd gereageerd dat de dochter van het baasje liever niet heeft dat het hondje van hier naar daar gaat en liever meteen, en snel, een blijvend gezin wordt gevonden.
Maar dat is dus nu net het probleem!
Honden die snel en ondoordacht geplaatst worden, vaak gratis, dat zijn net de honden die keer op keer worden doorgegeven van gezin naar gezin.
Een doorgeefhondje!
Omdat de situatie het alsnog niet toe laat, men heeft het niet te goei overwogen, het klikt niet met de kinderen of de andere huisdieren … en ze hebben het toch echt wel enkele dagen de tijd gegeven hoor!
Op naar een volgend gezin, waar het hopelijk wel klikt … en anders gaat ie weer verder, op naar de volgende!
Doorgeefthondjes, een beetje de test-GSM van in de winkel.
“Probeer het eens een keertje uit?”
We zijn hier met levende wezens bezig.
Met een dier dat gevoelens heeft, blijschap en droefheid ervaart. Een vaste thuis nodig heeft.
Verdient hij het dan niet om even te tijd te nemen, even … een paar weken, desnoods enkele maanden, om een gepast gezin te vinden, een goede thuis, een eeuwige thuis.
Ik begrijp niet waarom adoptie snel moet gaan.
Adoptie hoort doordacht te gebeuren, liefst via ervaren mensen of instanties, die kennis hebben en weten waarmee ze bezig zijn.
Bon, ik kan me er echt druk in maken!
Zijn mensen echt zo nonchalant en gevoelloos?
Doorgeefthondjes zouden niet mogen bestaan! Denk toch na …
Ik leg mijn GSM nu even weg, anders ga ik misschien wat schrijven of, God verbiede het, sturen waar ik spijt van krijg.
Deze week liet ik mijn GSM vallen, natuurlijk los op het hoekje met een gebarsten scherm als gevolg.
En ik twijfel … Koop ik een nieuw schermpje of ineens een nieuwe GSM?
Ik ga wat opzoekwerk doen …
Foto door Mar voor Pexels.com
