Over Bart
Als jongste telg van een kroostrijk gezin was taal in zijn gezin altijd belangrijk. Nagenoeg elke van zijn broers en mijn zus kon het goed zeggen en de meesten konden het ook papier verwoorden. Wiskunde zat veel minder in hun genen. Tot onbegrip van hun vader die gezegend was met talent in beide basisdisciplines.
Als snel gebruikte zijn vader, die onderwijzer en later schooldirecteur was, zijn talige talent in de uitgeverswereld. Zijn schrijversperiode voltrok zich in de jaren ‘50 en vooral de jaren ‘60 van de vorige eeuw.
Zonder het doelbewust te willen, werd Bart op beroepsvlak zowat een kopie van zijn vader: onderwijzer, schooldirecteur en auteur bij twee Vlaamse uitgevers van schooluitgaven. Het was vooral zijn vader die hem technisch schrijvend vormde, wat hem voorsprong gaf bij de schooluitgaven.
Als Vespaliefhebber werd hij gevraagd reisverhalen te schrijven voor de Vespa Club waarvan hij tot op heden secretaris is. Ook voor het tijdschrift Motoren & Toerisme maakte hij twee reisverslagen van reizen die hij met zijn kompanen met de Vespa doorheen Europa ondernam.
Sinds januari 2022 is Bart met pensioen en geniet hij van de massa’s tijd die hij ter beschikking heeft: zijn familie (kinderen en kleinkinderen), wat sport en veel Vespagenot. In de luwe uren thuis amuseert hij zich met zijn blog op de.volkoren.kiwi.
Contacteer Bart
Mis geen enkele post!
Meest recente posts
-
Snel even op smartschool…
Ik herinner me, zeker meer dan 10 jaar gelden, dat een middelbare school in de streek de pers haalde dat iedereen een iPad had om de schooldag door te brengen. Een leerinstrument voor elk vak. We kijken er vandaag niet meer van op, hoewel… Er is inderdaad, zoals bij zoveel, ondertussen wat beweging geweest in…
-
Even een klein reisje maken?
Dit bericht is deel 13 van 13 in de reeks Veertien Vluchtende Velo’sPa, gaan we eens samen op reis met de Vespa? Een eenvoudige vraag, een relatief snel positief antwoord met wat vertraging op de lijn en dan… brak de emotionele hel los, die een hemel bleek te zijn. Het moet zowat februari 2024 zijn geweest toen het startschot werd gegeven. Toegegeven,…
-
Ja, zuster, neen, zuster…
Na een ruime pauze op de Place St. Croix in het mooie Orléans zochten we alle plaatsen op waar de veertien zich in mei 1940 hadden opgehouden. Net voorsluitingstijd vonden we het onthaal van het seminarie en kregen er een opvallende rondleiding.