Kortverhalen uit mijn jeugdjaren in Ieper, waarschijnlijk de boeiendste stad van West-Vlaanderen en ver daarbuiten.
Nonkel André van Brussel… was eigenlijk mijn nonkel niet. Evenmin was hij een échte Brusselaar, maar daarover straks meer. Bovendien is het onduidelijk of André zichzelf ooit nonkel mag genoemd hebben. Niettemin was André een echte nonkelfiguur, iemand die je met niemand beter kan vergelijken dan met nonkel Fraanske van de Lichttoren (voor wie zich…
Wie mij een beetje kent weet dat ik een zwak heb voor auto’s en motoren… én voor dieren… “intelligente” dieren. Telkens opnieuw sta ik verstomd welke – bijna hoogbegaafde – creaties moeder natuur zo maar uit het niets uit haar mouw schudt. Eender welke moderne auto (of motor) is ronduit een wonder der techniek, absoluut……
“Wat zal het worden voor de heren?” vroeg de ober.“Voor mij een Omerke” antwoordde ik overtuigend, terwijl het water me al in de mond kwam.“Geef mij maar eens een Ypra!” zei mijn maat, terwijl zijn blik naar onze prachtige Belforttoren afdwaalde.“En de jongeheer?”“Een cola alstublieft mijnheer. Met een rietje!” Zijn oogjes fonkelden ondeugend. Plichtsbewust werd…
Toeval bestaat niet, zo wordt althans beweerd. Het alternatief is ‘voorbestemdheid’… – omdat het zo moest zijn. Best wel intrigerend als je er over doordenkt. En dat deed ik dus… Toen “mijn” nonkel Jules Leroy in 1916 met zijn compagnie onder de spoorwegbrug in Diksmuide, op een granaatworp van de site van de huidige IJzertoren…