Na de Colombiaanse en de Antwerpse kartels zijn er nu de Eeklose kartels, maar dan voor de lokale verkiezingen. Wat mij betreft eerlijkgezegd geen fijne evolutie. Er zal dus minder keuze zijn, want finaal zal ik in mijn gemeente nog voor 2 grote blokken kunnen stemmen en misschien een paar kleine blokken die in de marge misschien nog belangrijk kunnen zijn voor één van beide grote spelers. Ik vind dat een beetje een verlies voor de democratie.
Waar vroeger het principe toch meer was dat een aantal partijen moesten samenwerken en de stem van hun kiezer moesten laten doorwegen. Op die manier was een gemeentebestuur min of meer een afspiegeling van het kiespubliek. Vandaag hebben de politici al voor ons gekozen met wie ze gaan samenwerken in de toekomst. Tot zo ver de keuze van de kiezer.
Concreet had ik tot nu altijd een bepaalde politieke voorkeur en op vandaag moet ik bij die politieke voorkeur ook politici pakken die mij na bijna 20 jaar in Eeklo en toch al tal van engagementen nog steeds amper een goeiedag zeggen. Terwijl er bij het andere grote blok mensen zitten die ik veel minder lang ken die oprechter interesse vertonen in wie ik ben en wat ik doe.
Ik realiseer me wel dat op lokaal vlak de traditionele partij-indeling veel minder tekenend is. De problemen op lokaal vlak zijn voor alle partijen dezelfde, dus de actiepunten liggen grotendeels op dezelfde werven. Maar ik mis de kans tot het brengen van nuances, meer partijen resulteren in meer diverse zienswijzen en standpunten en nu zullen we over de grote hangijzers in principe maar uit 2 standpunten kunnen kiezen, want de kartellijsten maken de programma’s. De nuances worden dus gealigneerd en wellicht worden de scherpe kantjes wat gepolierd en zo zullen bvb in Eeklo de 2 grote blokken meestal niet ver van elkaar zitten qua standpunt.
En hoewel die nuances en te veel verschillende meningen de vorming van een bestuur wellicht ook bemoeilijken na de verkiezingen weegt de stem van kiezer daar dan meer in door dan in een kartel. Waar nu de leden van de kartellijst het programma opmaken en beslissen, zou bij een bestuursvorming na de verkiezing het standpunt van sommige afzonderlijke partijen meer kunnen doorwegen omdat het electoraal voordeel bij hen ligt. Nu voelt het soms aan als een klein beetje een gemakkelijkheidsoplossing, waar ze liever nu al onder elkaar wat knopen doorhakken dan eigenlijk op te staan voor hun kiezers en daar na de stembusslag mee aan de slag te gaan.
Laat ons een kat een kat noemen, het heeft alles te maken met strijd om de burgemeestersjerp die nu anders verloopt, je moet de grootste fractie zijn om diegene met de meeste voorkeurstemmen burgemeester te laten worden en zo zijn kleinere spelers makkelijk warm te maken voor deelname aan zo een “positief project”. Want zelfs met maar 1 heel populaire kop kan je misschien toch een burgemeester leveren als jouw kartellijst aan het langste eind trekt. Iets wat op eigen houtje minder makkelijk was vroeger. (Tenzij je net die ene zetel kon leveren om aan een meerderheid te komen en je dus all-in kon gaan tijdens een coalitievorming)
Grappig is dat van de maatregel verwacht werd dat ze de kans op voorakkoorden zou verkleinen, daar hebben de partijen dan toch een stokje voor gestoken in onze gemeente. De voorakkoorden worden nu eigenlijk zelfs geofficialiseerd. (bron VRT nws)
Voor de eerste keer sinds ik over stemrecht beschik is er dus twijfel … maar één ding is zeker, ik ga wel zeker stemmen, ondanks het niet verplicht is.
