Het moet ergens in het begin van de jaren 60 geweest zijn, dat ik met mijn moeder mee mocht met nonkel Marcel in de auto. Hij had zo’n prachtige gestroomlijnde Citroën DS. We reden op een zondagnamiddag ergens naartoe. De bestemming, dat weet ik helaas niet meer.
Wij hadden thuis geen auto en ik was zeer benieuwd hoe het eraan toe ging, om zo’n ding op 4 wielen te besturen. Ik zag hem met zijn voeten, voortdurend van pedalen wisselen en in een bocht ging zijn rechtervoet naar het middelste pedaal. Nadien stond zijn voet constant op het rechter pedaal. Ik herinner me dat ik op een gegeven moment vroeg: “Nonkel Marcel, moet jij voortdurend op dat pedaal duwen met je voet?” Hij antwoordde: “Natuurlijk, anders zou ik niet vooruit gaan.”
Ik vond dat zo vreemd dat nog niemand eraan gedacht had, om een knopje of hendeltje te voorzien, zodat hij zijn voet kon lossen en laten uitrusten. Zodoende dat de auto dan aan een constante snelheid kon verder rijden. Ik moet ‘n jaar of 8 geweest zijn en vond dit echt een foutje in zijn mooie auto.
Nochtans vertelt Chat GPT me dat Cruise control werd uitgevonden in 1948 door Ralph Teetor, een ingenieur uit Indiana, Verenigde Staten.
Maar pas later, in de jaren ‘80 was dit snufje beschikbaar in de Europese auto’s. En in ‘90 was het niks nieuws meer.
Tijdens mijn later leven, ondervond ik dat ik wel vaker van die dingen bedacht, waar niemand eerder iets heeft mee gedaan. Nu heet dit ‘omdenken’. Van een probleem, een oplossing maken. Anders gaan denken dus. En ik kan nog meer voorbeelden geven, van nieuwe oplossingen dat ik bedacht.
Dat kan toch niet dat ik de enige gewone mens ben die dit fenomeen ondergaat.
In 1974 was ik zwanger van mijn eerste zoon en beviel op 1 april 1975.
Toen ik met mijn dikke buik rondliep voelde ik me heel goed. Ik had geen rugpijn meer en ik blaakte van energie. In de bus maakte men ‘n zitplaats vrij voor mij. Heerlijk! Ook de 3 maanden misselijkheid in het begin van mijn zwangerschap zijn aan mij voorbij gegaan. Toen ik bevallen was en na de 8 weken postnataal verlof terug ging werken, was ik natuurlijk rapper moe. Heel logisch ergens….gaan werken met de zorg voor ‘n baby erbij.
Toen mijn collega’s me vroegen: “En? Wanneer komt er een broertje of een zusje?” moest ik het antwoord schuldig blijven.
Wel zei ik hen: “Zelf gaan we nog wachten voor ‘n 2de kindje, maar ik voelde me zo goed tijdens mijn zwangerschap, dat ik helemaal niet opzag tegen een nieuwe zwangerschap. Integendeel. Ik voegde eraan toe, dat ik gerust een baby wou dragen voor een vrouw die om één of andere reden niet zwanger geraakte.” Zonder het te weten, had ik eigenlijk het draagmoederschap uitgevonden en verwoord. Mijn collega’s keken maar raar op en snapten er niks van.
Toch is het sedert de jaren ‘80 geen vreemd fenomeen meer, om bij zwangerschapsproblemen beroep te doen op een draagmoeder.
Omdenken dus, en je komt tot de mooiste oplossingen.
Vaak zit het in heel kleine dingen. In het begin van mijn huwelijk, moesten wij echt elke frank omdraaien en wilde ik besparen op een weekblad waarin de tv-programma’s stonden.
Meestal gebruikten we dit enkel voor de programmering en hadden we geen tijd om al de rest te lezen. “Waarom bestaat er niks, als een gewoon tv-blaadje voor pakweg 20 frank.” dacht ik toen. En jawel, jaren later werd het tv-blad geboren. En ik ben er nog altijd op geabonneerd.
Zo’n 4 jaar terug, toen de buxusmot zijn intrede deed, na uit China te zijn meegebracht bij de jonge buxusplantjes, kregen ook mijn haagjes en buxusbollen te kampen met vraat aan de blaadjes.
Er vielen voortduren blaadjes van mijn planten en ik was van plan een speciale stofzuiger aan te schaffen. Mijn keuze viel op karcher. Echter is die voorzien van een cylindervormige filter, dat het stof tegenhoud om niet in de motor te gaan plakken. Op de gebruiksaanwijzing stond dat die filter niet bestand was tegen water. Echter zat die binnen de kortst mogelijke tijd volledig toegeplakt met stof en aarde. De enige oplossing volgens karcher was: telkens een nieuwe filter aanschaffen.
Met alle Chinezen, maar niet met den dezen.
Mijn hersenen draaiden op volle toeren en ik maakte van het probleem, een oplossing.
Waarom heeft de constructeur er niet aan gedacht om daar een (wasbaar) hoesje overheen te trekken? Wacht, ik kreeg een lumineus idee…..er moest iets over die filter kunnen getrokken worden.
Jawel, een panty was de ideale oplossing. Niet te geloven hoe goed dit werkt. En hoe simpel !
Sindsdien kon ik al mijn oude panty’s een 2de leven geven. Ze waren opeens onmisbaar.
Omdenken dus, en je komt tot lumineuze oplossingen.
De mogelijkheden tot omdenken zijn onuitputtelijk. Van klein tot groot. Van oplossingen in huishoudens tot in grote bedrijven.
Chat GPT vertelt me over omdenken:
Omdenken verwijst naar het vermogen om situaties op een creatieve en constructieve manier te herformuleren, zodat ze als uitdagingen of kansen worden gezien in plaats van problemen.
Het gaat om het veranderen van de manier waarop je naar situaties kijkt, met als doel een positiever perspectief te ontwikkelen en nieuwe oplossingen te vinden.
Wie Kan hier een zelf gecreëerd voorbeeld van geven…..?
En dan zou ik heel gelukkig zijn, mocht iemand op het idee komen om de harde kunststof van een gebit bijvoorbeeld te vervangen door organisch materiaal dat lichtjes flexibel is. Nu heb ik precies een schoenlepel in mijn mond. Bach….en het went maar niet.
Foto: Volker Eckner
