Maaike Dobbelaere 🇧🇪

Maaike is geboren 12 november 1953 en luisterde ruim 68 jaar naar de naam Magda Dobbelaere.
Pas op 22.02.22 veranderde ze haar naam in Maaike Dobbelaere om de eenvoudige reden dat ze nooit echt wild werd van haar originele naam en door een liefdesgeschiedenis koos ze uiteindelijk om verder als Maaike door het Leven te gaan. Daardoor heeft ze  meteen 2 verjaardagen.

Dat alles ‘veel’ is in haar leven is eigenlijk een understatement. Ze werd al geboren als 5de van een rij van 4 zusjes die haar voorgingen. En na haar kwam er nog eentje, die echter niet overleefde.

Haar jeugd bracht ze door in Ettelgem op een kippenkwekerij. Het erf telde er ook nog een 300-tal hoogstam fruitbomen. Voor die tijd was dat redelijk veel. Omdat verder studeren er niet gestimuleerd werd volgde ze een kantooropleiding in Oudenburg en kon op haar 18 jaar aan de slag als bediende, op de boekhouding.

Omdat er altijd een zekere onrust in haar zat, volgden een 11-tal verschillende kantoorjobs elkaar op. Ze werkte o.a. bij een groothandel horeca, een expert onroerende goederen, Sunair, Sun-assistance, een aannemer in de bouw….Pas in ’88 werd ze zelfstandig in bijberoep als tuinontwerpster. Verder meer hierover.

Op 1 juli 1971 verhuist ze met haar ouders naar   het dorp van Ettelgem. De boerderij werd verkocht aan de buren, die onteigend werden voor de aanleg van de E40 van Jabbeke naar De Panne. Op dit moment waren de 4 oudere zussen al de deur uit.

Precies 1 jaar later, op 1 juli 1972 werd haar moeder begraven, die enkele maanden voordien door een hersenbloeding halfzijdig verlamd werd. Deze gebeurtenis werd het grootste trauma uit haar leven en zal nog lang nadien nazinderen.

De grootste les die haar moeder meegaf: ‘Geniet van het leven, nu het nog kan, en wacht niet tot het te laat is’.

De grootste les die haar vader meegaf: ‘Pas als je iets kwijt bent, besef je hoeveel het waard was’.

Die 2 lessen bepalen haar hele verdere leven in een zoektocht naar een passende partner.
Nog eens 1 jaar later, 10 augustus 1973 trouwde ze met haar 1ste lief….achteraf gezien bleek dit om weg te zijn van haar vader, waarmee ze sedert de dood van haar moeder  onder 1 dak leefde.

Uit haar huwelijk kwamen 2 zonen, waar ze hier kort over zal zijn, omdat dit een stuk geschiedenis is, die mede door haar toenmalige man volledig verscheurd werd.  Na 15 tamelijk normale en daarna 2 woelige jaren volgde er een onvermijdelijke scheiding in 1990, waarbij haar man vond dat het logisch was om ook de kinderen te verdelen. De oudste bleef bij hem en de jongste ging mee met zijn mama. Bezoek aan haar werd verboden voor haar oudste zoon.  Het is haar gelukt om die broze brokken toch weer tot een geheel te lijmen na zijn overlijden in 2001. Ondertussen heeft ze ook al 3 kleinkinderen, respectievelijk: een jongen geboren in 2007; een meisje geboren in 2010 en nog een jongen geboren in 2017.

Haar gezondheid verliep niet altijd over rozen en ze onderging verschillende operaties, gaande van ogen, rug  tot tenen. …teveel om op te noemen en hier niet van belang.

Alles was ‘veel’ in haar leven, zo betrekt ze momenteel  haar 9de domicilie-adres. Sedert 2010 vond ze haar stek in het rustige Torhout met groene omgeving. Voordien woonde ze 9 jaar in het landelijke Moere, in een  gerenoveerde beenhouwerij.

In 1985 volgde ze een opleiding Bedrijfsmanagement aan het vormingsinstituut in Oostende. Nu Syntra West. Tijdens deze 3 jaarlijkse opleiding behaalde ze met het laagste diploma een eerste plaats.  Gelet op haar thuissituatie gaf dit haar een boost in zelfvertrouwen en ging ze in 1988 naar de Stedelijke Kunst Academie in Oostende; Ze kreeg de smaak te pakken om haar persoonlijke vorming op meerdere facetten uit te breiden.. Ook workshops en lezingen ivm  psychologie en innerlijke groei stonden steevast op haar agenda. Ze verslond alles wat te maken had met persoonsontwikkeling met een lichte lonk naar spiritualiteit. Ze ontdekte dat er meer was tussen hemel en aarde dan wat we tastbaar kunnen zien en voelen. Zo gelooft ze o.a. in reïncarnatie en leven na de dood. Het kan gewoon niet ophouden volgens haar. Het leven is te complex om zomaar te eindigen met ‘niks’.

Terug naar ’88. Omdat er een zekere onrust bij haar leefde en de opeenvolgende kantoorjobs geen voldoening gaven, pakte ze haar leven in eigen handen en richtte – in bijberoep – Tuinontwerp Magda Dobbelaere op. Het duurde nog tot 1993 vooraleer ze volledig zelfstandig werd. Ondertussen woonde ze alleen in een oud herenhuis in de Stuiverstraat met haar jongste zoon. Het is precies daar dat ze via die zoon, haar overbuur Johan leerde kennen.

Het ene ontwerp volgde het andere op. Het ging allemaal via de mond-aan-mond reclame. Zelden plaatste ze een advertentie. Haar slogan was: ‘Probeer eens ‘n andere manier om je tuin aan te leggen”. Ze verscheen in tuinbladen met haar ontwerpen en geregeld kwamen fotografen langs om foto’s van de verschillende tuincreaties in beeld te brengen.

Tussendoor echter bleef ze niet gespaard van ziektes en operaties. Als ze niet in haar auto kon springen, gaf ze thuis workshops, soms op krukken : ‘Hoe ontwerp ik mijn tuin’. Ook dit kreeg bijval en  daaruit kwamen dan terug nieuwe contacten en ontwerpen tot stand.

Lange single periodes wisselden af met korte of langere relaties.

In 1994 richtte ze in Oostende een vriendenkring voor singles op en in een mum van tijd waren er een 200-tal leden. Een soort Tinder avant la lettre. Die vereniging verzorgde  wandelingen, etentjes, voordrachten, samen dingen beleven om het single leven aangenamer te maken. Omdat dit moeilijk te combineren viel met haar zelfstandige job, gaf ze na 2 jaar de fakkel door. Er schijnt nog altijd een uitloper te bestaan van deze groep….

Omdat ze out of the box denkt, en de 2 levenslessen die haar ouders haar meegaven  (genieten terwijl het nog kan en dankbaarheid) belangrijk vond,  was het  niet makkelijk een levenspartner te ontmoeten, die met haar drukke hersens  en vele interesses overweg kon. Uiterlijk is Maaike een rustig persoon, maar binnenin razen de gedachten en de ideeën door haar grijze cellen. Als ze een idee binnen krijgt, kan ze gegarandeerd rekenen  op enkel slapeloze nachten.

Alles veranderd ook altijd bij haar en is continu in beweging. Een volledige biografie is hier niet mogelijk….daarom even een sprong naar NU:

– ze woont in Torhout en heeft sedert 5 jaar een latrelatie.

– is sedert 2018 met pensioen maar blijft niet stil zitten

–  ze wandelt en fietst bijzonder graag

– hobby’s fotografie, lezen, kokkerellen, schrijven, ruimten inrichten, breien, kledij verbouwen

   snuisteren in kringloopwinkels, afspreken met vrienden/innen, reizen voorbereiden,

   kruiswoordraadsels.

   Van dit alles is niks fanatiek, het is een allegaartje van interesses die om beurt worden aangeboord

– ze kan zich moeilijk lang concentreren en heeft om de haverklap het liefst iets anders om handen

Haar levensmotto is momenteel: Blijf jezelf trouw en verander wat je kan veranderen.

Omdat alles ‘veel’ is, is haar biografie verre van volledig en dit is ook niet de bedoeling.

Maar omdat ze graag schrijft, zal hier geregeld nog een stukje verder te lezen zijn in haar verhalen.

Maaike blogde voor ons collectief van december 2023 tot juni 2024,