Mijn eerste maanden als Mac-gebruiker

Hoewel ik een levenslange, toch zo’n 35 jaar, Windows-gebruiker was, besliste ik een paar maanden geleden eens iets totaal nieuws te leren en over te stappen op een Apple Macintosh, een Mac Mini om precies te zijn, een “Mac” in de gewone spreektaal. Over die eerste weken schreef ik al een blog, maar ondertussen zijn we enkele maanden verder en wil ik mijn ervaringen toch met jullie delen.

De eerste vraag is altijd of Mac beter is, en daar kan ik volmondig “Nee” op antwoorden. Maar slechter dan een Windows-pc is het ook niet. Men zegt vaak dat alles op een Mac gewoon wérkt, omdat hardware en software volledig op elkaar afgestemd zijn. Dat is, en dat weet ik ondertussen uit ervaring, een fabeltje. In mijn eerste maand stootte ik al op een programma dat via de normale manier (en dat zijn er twee) niet te verwijderen was. Gelukkig was er, voor een luttele €30 per jaar “Clean My Mac” een programmaatje dat volgens de Mac-adepten niet zou hoeven te bestaan, maar het gelukkig toch doet.

Wat betreft het Mac-universum, waarin alles lekker samenwerkt, kan ik zeggen dat dit enkel het geval is voor wie al zijn gegevens toevertrouwt aan Apple. Wie zoals ik surft met Opera, documenten opmaakt met de producten van Microsoft 365 (het vroegere Office), zaken opslaat in de Dropbox of op een NAS via Resilio Sync, een agenda bijhoudt in Google Calendar en zijn paswoorden opslaat in de Zoho Vault merkt al snel dat een Mac in combinatie met een iPad (het kan, als u dat wilt, ook een iPhone zijn) absoluut niet gemakkelijker of beter geïntegreerd is dan een Windows/Android-combinatie. Om het simpel te zeggen: Mijn iPad werkt niet beter samen met mijn Mac Mini dan mijn Android-telefoon.

Ook wie met meerdere schermen werkt zal onmiddellijk merken dat Apple mijlenver achterstaat op Microsoft, dat al bij de aanmelding weet dat een scherm verticaal opgesteld staat. Ook wat betreft doorlopende wallpapers over meerdere schermen (Apple says NO!) of zelfs gewoon het instellen van achtergronden uit je iCloud die je nog niet geopend (en dus gedownload) hebt op je Mac weigert MacOS simpelweg te doen wat het moet doen.

Hoewel ik achter mijn punt blijf staan dat ik na meer dan 35 jaar Windows eens iets nieuws wilde proberen stel ik vast dat de leden van de Kerk van Jobs, die beweren dat Apple zoveel meer te bieden heeft dan Microsoft Windows, simpelweg liegen. Tenzij ze allemaal commando’s in de console kunnen produceren (geen probleem als u niet weet wat dit betekent), maar dat betwijfel ik toch, anders hadden ze wel een veel goedkopere pc samengesteld die veel meer kan dan een Mac en op Linux draait.

Ook wat betreft taalgebruik weet Apple vaak niet hoe om te gaan met, bijvoorbeeld, Nederlandstaligen die in Portugal wonen. Alles is in het Nederlands, maar de Apple App Store blijkt maar niet in het Nederlands gezet te kunnen worden en houdt zich hardnekkig aan zijn Portugese instellingen.

Toch is MacOS een leuk besturingssysteem dat in de meeste gevallen niet moet onderdoen voor Windows. Het ziet er beter uit, en dat is voor veel mensen al heel belangrijk, en het installeren van programma’s (als u ze niet wil verwijderen) gaat veel vlotter dan op een Windows-pc. Maar voor wie standaard een ander e-mailprogramma wil gebruiken, of simpelweg een hogeresolutiefoto wil laten doorlopen over meerdere schermen, is het toch een strijd.

Gelukkig heeft Mac een uitgebreide fanbasis die een al even uitgebreid arsenaal aan Mac hulpsites beheert.
De rest vinden we zelf wel met het boek MacOS Sonoma for Dummies!


Johan Deprez

Johan Deprez

Johan Deprez (°1978) volgde kunsthumaniora in Brugge om een carrière uit te bouwen in het nachtleven als frietjesbakker in dienstverband. Ondertussen solliciteerde hij bij de nationale spoorwegmaatschappij en werd hij aangeworven als treinbegeleider op zowel nationale als internationale treinen. Toen hij de diagnose “Asperger” kreeg, een vorm van autisme, werd hij overgeplaatst naar de centrale diensten in Brussel waar hij het tot de graad van onderbureauchef schopte als ontwikkelaar van FileMaker-applicaties. Na zijn verlof zonder bezoldiging, dat hij nam om in de Kamer van Volksvertegenwoordigers als parlementair medewerker aan de slag te gaan, keerde hij terug naar de Belgische spoorwegen om er, in het midden van een depressie, op medisch pensioen gezet te worden omwille van zijn autisme. Hierover blogde hij, deels als therapie, als The Mutant Fish, Sinds enkele jaren woont hij in Portugal waar hij de diagnose van terminale longkanker met uitzaaiingen te verwerken kreeg. Over hoe zijn vrouw en hij omgaan met die realiteit bloggen ze sindsdien op mutant.fish. Meer over Johan Deprez

U wilt reageren op deze blogpost? Dat kan op onze facebookpagina!

Vindt u wat u net las interessant? Overweeg dan om u in te schrijven op de nieuwsbrief van deze blog en ontvang een e-mail telkens iets nieuws verschijnt.