De algemene vergadering verliep goed. Allemaal lieve, intelligente, en geëngageerde mensen in het bestuur. Fysiek erg mooie mensen ook. Sommigen leken recht uit een film of sprookje weggelopen. Uw trouwe buitenbeentjebeertje zelf was rats vergeten ietwat representativiteit in de spiegel te verifiëren, maar u hoeft zich niet te schamen. Haar kledij zat nergens te besmeurd of binnenstebuiten of omgekeerd.
Mijn vragen werden niet altijd meteen begrepen zoals ik ze bedoelde – dat ben ik al meer dan vier decennia gewend – maar ze werden naar behoren beantwoord. De precieze inhoud viel, tussenin de vele prikkels en rondwarende energieën, vrijwel meteen de geërodeerde gaten van mijn geheugen in. Het was daar en dan ook niet erg relevant: ik voelde mijn bezorgdheden gerustgesteld en de bestuurder zou alles nog es kort voor me samenvatten in een mail.
Uiteindelijk laat ik mij, hoewel kritisch, toch het meest door Onverwoordelijks en intuïtie leiden, en wat mij betreft is de kar van OakTreeProjects – ook in de huidige constructie – de moeite waard om trekpaard te blijven spelen.
Kom maar op, met uw bedrijfslogo’s op magneetstickers, vooruit met de geit! Allé, met Dídean eh. Die is wat groter dan een deux chevaux’ke, maar ze is al even old-school. Ze is opvallend, ze is cool, en ik woon er in allerlei dorpen en streken mee. Ik kan mijn woongebied ook tijdelijk aanpassen aan uw werkregio als er wat extra bijzonders in de kijker moet staan. Dídean hobbelt sowieso overheen de kleine en grote banen – en af en toe ook autostraden – van Vlaanderen. Laat het zeker weten als ge daar indruk wilt maken met uw emblemen.
Herwonnen vertrouwen terzijde, had ikzelf de constructie toch liever anders gezien. Maar in mijn visie zou alles héél erg traag ontwikkelen, als al überhaupt, terwijl er een gigantische nood aan betaalbare, gezonde, en functioneel bruikbare woongelegenheden voor onze doelgroep is. De situatie is echt schrijnend. Behalve twee of drie, nog in constructie in cohousing Cirk in Hasselt, hebben onze studio’s zelfs al wachtlijsten…
Zin en reden zat dus, om samen te werken met een grote investeerder op de wijze zoals we doen en deden. Die staat toekomstige investeerders geenszins in de weg. Er blijkt geen monopolie of exclusiviteitscontract – oef – en ik voel bij de kerngroep een open hart om kleinere projecten ook in beheer te nemen.
Zelf heb ik wat onderhandelingen lopende om in de toekomst samen te werken met particuliere zelfstandige thuisverpleegkundigen. We zouden zo gerichte zorgstudio’s in kunnen richten voor palliatieve patiënten. Professionele medische zorg aan huis, en – indien gewenst – ondersteuning via mij, en andere mensen op invaliditeit, die graag zinvolvoelend bezig zijn. Eventueel kan ik ook spirituele stervensbegeleiding via Onverwoordelijks opleveren. Dat kan uiteraard overal, maar dat terzijde.
So far so good, in ieder geval.
Intussen heb ik meerdere van onze reeds gevestigde bewoners ontmoet. Ik ben ontroerd over wat onze studio’s betekenen in hun leven, en dat van hun familieleden. Wie vlot en vanzelfsprekend meedraaien met de norm onderschatten de waarde van zelfstandig kunnen leven met uitgesproken talenten en dito gebreken als evenwaardig inclusief deel van een overzichtelijke kleine samenleving binnenin het grotere Rondom.
Wijzelf onderschatten dat echter niét.
Wat veel mensen ook vergeten… Is dat wij individueel veel meer kosten aan de hele maatschappij als we niét autonoom in onze eigen studio’s, – of in mijn geval Dídean dan, – kunnen wonen. We zouden in sociale woningen, en instellingen allerhande, niet alleen het zorgend personeel zwaarder belasten, maar ook de hele staatskas.
Het is in ieders voordeel – dat van het hele land inclusief BNP en elke individuele belastingbetaler – dat onze projecten groeien en uitbreiden. En gezien de grote marktspeler Triginta met ons samenwerkt zónder exclusiviteitscontract kunnen we ook kleinschaliger projectjes opstarten en in beheer nemen. Niet alleen onze boekhouder – ook ík – kan met die constructie leven. Think about it, people, and be smart. Onze projecten zijn sowieso projecten naar ook úw hart. We can do this. We áre doing this.
Genoeg nu van al dat moeilijk en vervelend real-life-monopoly-spelen! Da’s voor onze mensen die wél mee op tempo en ritme van de reguliere arbeidsmarkt kunnen bewegen. Wij gaan simpelweg gerustgesteld voort met onszelf helpen en helen, door elkaar zo goed we kunnen te ondersteunen daarmee, en alzo giftjes en bijdragen voor aandelen bij OakTreeProjects te verwezenlijken met een driedubbel zinvolvoelend gevoel terwijl we het doen. Yeah. Feestje!
