Beertje Bernie

Beertje neemt lezers elke donderdag mee in Dídean, het busje waarin ze woont als nomade zolang dat nog kan. Deze woonvorm maakt het mogelijk voor haar om te leven ondanks het gewicht – en het licht – van pervasieve ontwikkelingsstoornissen, chronisch ptsd met dissociatieve kenmerken, en multiple sclerose. Klik hier voor duiding bij soms wat rare woordjes in dit blog. Meer over Beertje Bernie

  • Bloedblaasbrugbarrière

    De man en ik spraken over tien dagen voor het eerst terug af. Rustig aan. Rust is nodig na zo’n bedreigend beangstigende chaos, dus we spraken voor het eerst terug af in een casual setting met twee anderen die we allebei kennen om redenen die niets met intimiteit, seks, of een eventueel ons te maken…

  • Triggerfeestfairtijger

    – B! – Eh? Wat? – B!!!!! – (kreunt) Wat is er??? – Sta op ge moet schrijven, het is donderdag! – Het is woensdag.  – Nee. Het is donderdag.  – Shit.  De abdij galmt zijn klokken en klanken chaotisch doorheen de vallei. Ik weet niet wie de beiaardier is hier maar god, die mens…

  • Karmawebwevers

    Tijd holde me voorbij de afgelopen week. Er gebeurde veel. Zoveel, dat ik geen vat krijg op mijn herinneringen, laat staan op de chronologie ervan. Tengevolge heb ik me in Dídean teruggetrokken op het veiligstvoelende plekje dat ik ken. Omringd door brulkikkers en grote eenden, die mijn occasionele aanwezigheid gewend zijn. Ze hebben kleintjes, die…

  • Spuugpijnspijtkwijt 

    De medicatie zou na een tweetal weken resultaat opleveren, en als na vier weken de neuropathische pijn en andere moeilijkheden onveranderd blijven optreden zijn er twee alternatieven voorgesteld. De neurologen lieten de keuze over aan mijn psychiater, want zij kan beter inschatten welke van de mogelijkheden de minste kans heeft om negatief te relateren aan…

  • Tovertweldigt.

    – Eindelijk. Schrijftijd. Deadline dringt, ‘t is dringend zo. – Mja, ik weet het maar ik weet niet waar beginnen.  – Dat maakt niet uit, schrijf!  Op precies de dag die te verwachten was huivert Draakje in de dingen dwars doorheen mijn huid en smaakpapillen recht mijn en een anders wereld binnen en ontroert terwijl…

  • Pilslikwilstil

    In het beste geval zouden er in mijn hersenen geen extra laesies opgedoken zijn in de afgelopen zes maanden, en waren bestaande ontstekingen verminderd of verdwenen. Ik heb me dus op het ergste voorbereid. En dat ergste is niét dat ik zou overlijden. Dat is, relatief bekeken, peanuts om mee om te gaan in verhouding…