Tijdlijn

  • Theatimmertaaltraal

    Theatimmertaaltraal

    Er zijn van die momenten in het leven waarop ik niet weet of mijn ogen vertranen van verdriet of van ontroering.  Dit is zo’n moment.  Het lichtend vonkje dat ik voelde, wat elk gesprekje elke avond voedde, wordt bedolven onder donkere besognes die de ander ver voorbij het eind van zijn Latijn hebben gedwongen.  In…

    Lees meer

  • ‘weer’bots – het zuiden roept!

    ‘weer’bots – het zuiden roept!

    Ja! Ik heb een ‘weer’-bots , letterlijk! Ik krijg serieus botsen van het miezerige weer! Een heftige opstoot van de fibromyalgie giert momenteel door mijn lijf. Priemende pijnen jagen door mijn spieren terwijl mijn lichaam extreem moe is omdat het de pijn wil verdrijven en vecht tegen de hersenssignalen die uitroepen: “ER IS WAT AAN…

    Lees meer

  • De gestolen fiets

    De gestolen fiets

    Het mysterie van de fiets van nonkel André moest concreter worden: de omstandigheden konden we niet reconstrueren, de plaats van het gebeuren wel. Geen eenvoudige klus, zo bleek…

    Lees meer

  • Een bijzonder ouderlijk huis

    Een bijzonder ouderlijk huis

    Mijn vader was 18 in mei 1940. Als student was hij niet gemobiliseerd. De Duitsers veroverden België veel sneller dan voorzien zodat op 16 mei 1940 alle mannen tussen 16 en 35 jaar oud zich in de rekruteringscentra in Frankrijk moesten melden voor het vaderland. Samen met zijn broer en 12 andere vrienden, allen studenten,…

    Lees meer

  • Controle is een mythe, maar spaghetti met bruine suiker is echt: mijmeringen over kapitein zijn op je eigen rubberboot (Deel 2)

    Controle is een mythe, maar spaghetti met bruine suiker is echt: mijmeringen over kapitein zijn op je eigen rubberboot (Deel 2)

    Vorige keer deed ik al een poging aan te tonen dat – hoewel we misschien streven naar controle en autonomie – Maslow prachtig, en ontdaan van veel complexiteit, aantoont dat er fundamentele behoeften zijn die buiten onze controle liggen en waar we afhankelijk zijn van onze omgeving en het systeem waarin we functioneren.

    Lees meer

  • Datzatwatte

    Datzatwatte

    Het is koud, maar dagen vallen me voorbij als sneeuw voor de zon. Ik zoek naastig naar wat full-on-sunblock voor ze. Een sunscreen, een parasol,…  Op zijn minst een zonnebril, Onverwoordelijks, doe me een lol.  Please! Zet tijd stil, tot ik die weer tikkend wil. Keer entropie een eindje voor me om.  Een jaartje, een…

    Lees meer

  • Op zoek naar de Hoeve Butaye

    Op zoek naar de Hoeve Butaye

    Eenmaal beslist de reis te ondernemen, komt er heel wat voorbereiding aan te pas. Sterker, research eigenlijk. Bestaat die hoeve Butyae nog? Een geanimeerde zoektocht werd het in april 2024…

    Lees meer

  • Hoe het allemaal begon

    Hoe het allemaal begon

    Pa, gaan we eens samen op reis met onze Vespa? Zeker, waarheen? Misschien die tocht van opa opnieuw maken? En toen begon hét avontuur: wetend waar we zouden beginnen, maar helemaal niet waar dit verhaal zou eindigen en of het ooit eindigt…

    Lees meer

  • De kat die van je houdt…of niet van je houdt…

    De kat die van je houdt…of niet van je houdt…

    Tante houdt enorm veel van de vogels op haar terras en in haar tuin. Het is de natuur dat er ook dieren zijn die op vogeltjes jagen, katten bijvoorbeeld. Daarom houdt tante niet van katten! Helemaal niet! Behalve van één poes, een poes met een glanzende zwarte rug, zwarte kop en dikke zwarte staart, en een wit, zijdezacht buikje, keeltje en…

    Lees meer

  • Kipvioolpenvel

    Kipvioolpenvel

    Ik zag de gitaar aan de wand. En een jongen met een zware handicap, nog maar net terug onder de levenden. Een ei na dodelijke infectie had hem – weer maar eens – op de afdeling Intensieve Zorgen gesmeten. Ik kon het niet laten. Tengere Jolan schommelde vervolgens mee met mijn tokkeltje en geïmproviseerd stemklankgekletter.…

    Lees meer

  • Controle is een mythe, maar spaghetti met bruine suiker is echt: mijmeringen over kapitein zijn op je eigen rubberboot (Deel 1)

    Controle is een mythe, maar spaghetti met bruine suiker is echt: mijmeringen over kapitein zijn op je eigen rubberboot (Deel 1)

    Daar zat ze, boven een bord spaghetti met dampende saus,  een rustige blik en een wijsheid die ze zelf niet altijd lijkt te doorgronden. Ze haalde haar schouders op en zei, met een bijna nonchalante ernst, en niet voor het eerst: “Ik heb enkel controle over mezelf.” Die woorden klonken als een valse noot in…

    Lees meer

  • Nonkel André van Brussel

    Nonkel André van Brussel

    Nonkel André van Brussel… was eigenlijk mijn nonkel niet. Evenmin was hij een échte Brusselaar, maar daarover straks meer. Bovendien is het onduidelijk of André zichzelf ooit nonkel mag genoemd hebben. Niettemin was André een echte nonkelfiguur, iemand die je met niemand beter kan vergelijken dan met nonkel Fraanske van de Lichttoren (voor wie zich…

    Lees meer

  • De kat die jaloers is…

    De kat die jaloers is…

    Onze 15 jaar oude Pitou is heel graag op reis (in een vorige blog las u al dat ze niet graag op reis gaat, maar wel graag op reis is… vandaar het gebruik van ‘is’) , maar ook thuis amuseert ze zich wel. Haar huis is groot, en door de kattenluikjes tussen de woonkamer en…

    Lees meer

  • Koptoptelefoton

    Koptoptelefoton

    De opstart van het immunosuppressivum is gestart en verloopt zoals verwacht. Heel wat onverwachter blijk ik niet alleen in het gebeuren. Om te beginnen werd ik helemaal welkom geheten op een klein stukje privégrond. Ik sta hier niet in de weg voor de bewoners om verder te leven zoals ze altijd al deden. Rijden hoef…

    Lees meer

  • En toen was het herfst…

    En toen was het herfst…

    Twaalf jaar terug, toen ik met pensioen ging, werd ik zaakvoerster op een camping in de Ardennen. Het eerste jaar trokken we, net als toen ik nog in het onderwijs stond, op 1 juli naar onze chalet op de camping, maar vanaf het volgende jaar gingen we al in maart om daar op ons gemak het nieuwe…

    Lees meer

  • Fin d’saison

    Fin d’saison

    De kustbewoners spraken al een graag een mondje Frans. Daardoor vind je in Oostende Petit Paris, Petit Nice (aan het Kursaal), Place Marie-José of Place d’Armes, de Boulevard. Dat is natuurlijk niet vreemd als je bedenkt dat tot 1938 het Frans de officiële landstaal was, ook in Vlaanderen.  James Ensor (1860-1949), bijvoorbeeld, sprak Frans, Engels…

    Lees meer