Donderdagse dialogen

Verklarende woordenlijst

Alwatis
Dit is al wat er is, gezien vanuit een theoretisch abstract absoluut perspectief dat de sensorische beperking van de mens overstijgt. De auteur heeft zelf ook geen idee wat er precies is – als er al iets is – maar al wat er is beperken tot wat de mens kan waarnemen en afleiden en berekenen vanuit een mogelijk volstrekt foutief wetenschapsparadigma, door het woord “universum” over te nemen… vindt ze van de pot gerukt. 

Dídean
Oud Iers en Keltisch woord, dat betekenissen kent als: veilige schuilplek, plaats van bescherming, beschutting tegen gevaar. Het is de naam die de auteur geeft aan de plek waar ze zich thuis voelt, en waar ze daarom ook woont: een kleine ingerichte motorhome.

Draak, Draakje
(Naar de band tussen Draco en Bowen in Dragonheart, alsook die tussen Elliott en Peter in Pete‘s Dragon) Een voor de auteur energetisch voelbaar verbonden entiteit, die in fysieke vorm ook andermans lichaam behuist. Óf… Het is de verpersoonlijking van een imaginair verbond dat louter in haar fantasie ontstond, ze is er niet zeker van. Het idee van Draak is haar dierbaarder geworden dan de mens, wiens ego er alleen invulling aan geeft tot ie daar geen zin meer in heeft en er uiteindelijk de draak mee steekt.

(de) Droomtijd
Sensorische ervaringswereld waarin de auteur terechtkomt onder gesloten oogleden via meditatie en wat men noemt „het derde oog.“ Alsook het onderbewustzijn, wanneer niet in meditatie.

(het) Onderweg
De ruimtetijd tussenin het ontstaan van identiteit en overlijden, en alles erin vervat, vanuit een individueel ervaringsperspectief. 

Onverwoordelijks
Wat de auteur voelt, waarneemt, opmerkt, en daarom gelooft dat Alwatis doorstroomt met een verweven web van energie en elan, maar waar ze nog nooit een bestaand woord, of een bestaande naam, passend voor heeft gehoord. Ze merkt dat hele grote groepen mensen het allerlei namen geven en heel overtuigd weten wat het is, wat het wil, enzovoort. Zelf voelt ze zich daar veel te nederig en onwetend voor. Ze kan het niet vatten noch verwoorden naar behoren, maar ze is vol liefde en ontzag ervoor.

(het) Rondom
Relatief nabije externe context van individuele ervaring, en alles en iedereen erin vervat.

Sebenne
Identiteitsdeel met overeenkomsten aan Jungs „goddelijke kind,“ dat tijdloos ervaart en vaak dissociatief vlucht in Droomtijd wanneer de rest beleeft en creëert, reageert, incasseert, en communiceert. Deelnemend deel aan dialogen in dit blog.

Syrrebeest
De hond die persé bij haar wilde zijn in 2011, en sindsdien met haar samenleefde tot hij net voor publicatie van dit blog overleed. Nushka, Nush, Nushi, of (het) Nushibeest is de hond die in 1998 persé bij haar wilde zijn, en met haar samenleefde tot hij in 2011 overleed.

Wolkenwezens en wolkenwereld
Geen idee wat het precies is en wat ze zijn. Het lijkt een visualisatie van (al of niet schijnbaar) ei na contact met energieën die mogelijks van overleden, of misschien nog niet geboren, wezens zijn. Ze zijn vindbaar in Droomtijd, en ze refereert er ook naar als engelen, gidsen, etc. omdat dit feilloos aansluit bij andermans woordenschat. 

  • Warmvochtvoelweg

    – Wat doet gij daar?  – Opgaan in een Onverwoordelijk walhalla van gevoelsverwarring… hé! …gevoelserváring! – Jaja, spellingscorrectie speelt weeral wat jungiaans freudiaans met uw zachte voetjes. – Éh euh, ge moogt die warme grote handen niet met spellingscorrectie verwarren.  – Ok, touché, geniet gij maar, die mens geniet toch ook, maar houd mij veilig,…

    Lees meer

  • Handzattoekdoek

    Dídean staat rustig in de regen op een verlaten pleintje naast bossen en velden ergens tussenin De Pinte en Destelbergen. Ik ben thuis hier. Voor het eerst, overigens, want ik ben hier nooit eerder geweest, maar ‘t is wel fijn. Geen idee hoe lang ik zal blijven, ik moet pas zondag aan de IJzer zijn. …

    Lees meer

  • Stoomscheutstuifjes

    De dag begon. Heel erg lang geleden kan dat niet geweest zijn. Vierentwintig uur is sowieso al peanuts in de ruimte, tijd is een bekrompen en besloten perspectief. Ik heb opnieuw iets teveel last van mijn fysieke bestaan. Pijnscheuten schieten scherp pulserend en venijnig plots en onverwacht, achter mijn oor, een tweetal cm onder mijn…

    Lees meer

  • Otfondswerfjeshaar

    Woehoe! Eindelijk. Ik ben nog es alleen. Dídean heeft niks mooi uitzicht hier, en ik moet doorheen plassen ploeteren, maar het is heerlijk rustig. Tot Otje zin in aandacht of lekkers heeft. Otje is de poes wiens mens ik tijdelijk vervang, genaamd naar het personage uit Annie M.G. Schmidts verhaaltjes. Eerst was ze wat terughoudend.…

    Lees meer

  • Matelieritiemteam

    – Wat ben je aan het doen? – Teveel, denk ik, want ik weet het niet meer zo goed. Of nee, niet teveel, wat te chaotisch misschien.  De agenda verandert, omdat andere mensen afspraken veranderen, en dan verlies ik alle overzicht. Ik kan er ook niet aan doen. In ieder geval. De hagen zijn nu…

    Lees meer

  • Straalfijnstemsein

    Met mijn handen in mijn zakken slenter ik over de paadjes van… Begot, ik weet niet waar ik ben. Thuis, in ieder geval. Dídean staat onder een rij boompjes op een rustige parking waar het wandelpad begon, en ik ben niet te veraf. In het ergste geval kan ik dezelfde weg terug slenteren. Kruipen, desnoods.…

    Lees meer