Donderdagse dialogen
door Beertje Bernie
Dit blog is een uniek ervaren van eigenzinnige spiritualiteit, het dapper creatief inrichten van identiteit, en het schept een apart beeld van menselijke realiteit. Het kan shockeren, confronteren, en verwonderen; het kan inspireren, vertroosten, en soms grappig zijn. Het waarschuwt niet voor eventuele triggers, dus zorg goed voor jezelf en lees op je eigen verantwoordelijkheid.
Ben je nieuw bij deze blog? Lees dan eerst de verklarende woordenlijst.
-
Monomasterpolymind
– Wat zit gij nu heel de tijd te willen dat ik schrijf? Ik wil mijn tanden poetsen. – Dat weet ik niet. Ik raak overal getriggerd tot veel – héél veel – vertellen. – Ok, I get that… Maar aan wie wil je dat allemaal vertellen? – Dat weet ik niet, heeft dat…
-
Uitbuskruitkreet!
Nu pas kom ik te weten wat ik vijf jaar geleden had moeten weten om nog vlot wat belangrijks te redden. Ook nu zie ik nog mogelijkheden. Theoretisch, want in praktijk vergt het pluimpjes onder alle betrokken ego’s teergevoelige billetjes tot ze meewerken allemaal. Gesteld dat dát an sich kan lukken, zijn we alwéér een…
-
Imkerartistopel
Het is absurd, zoals zovele zaken zijn. Na een dikke week te lage bloeddruk, amper kracht, ziek alom en overal wat wankelend op mijn benen… Ben ik ineens genezen. Ik ben zelfs, helemaal hippiewippieflippie uitgelaten vrolijk, zware zakken vol boomschors en turf aan ‘t versleuren om in de parkingtuin neer te pleuren. Enkele jaren geleden…
-
Theetijmtovertijd
Allereerst. Een ode aan het niezen. In mijn hele levenservaring tot nog toe was ik nooit zó dankbaar om een niesreflex. Alleen daarmee krijg ik mijn luchtwegen vrij om vlot te ademen. Ik nies, blaas dan rochelend en reutelend een paar vellen keukenrol vol snot en bloed… En oe, jawel, vervolgens adem ik vlot. Soms…
-
Telreinwrakker
– Wat is er gebeurd, joh? Gij voelt alsof er een trein over u is gereden en ge’r op één of andere manier zijt in geslaagd te overleven. – Ik euh… Ik weet dat ik een nieuwe bril heb besteld… – Ja, dat was het laatste. Wat herinnert g’u nog? – Het brood was op. …
-
Nobemadeambten
Joh! Ik werd vanochtend wakker met mijn tanden ongepoetst. Mijn bril ergens tussen lichaam en matrasje – gelukkig niet kapot. Mijn kleding van gisteren nog aan. Zó uitgeteld, was ik, fysiek en mentaal. Niet erg hoor, in tegendeel. De energie, die ik spendeer, blijkt heel wat moois en vruchtbaars te veroorzaken. Ik heb het enorm…