Donderdagse dialogen
door Beertje Bernie
Dit blog is een uniek ervaren van eigenzinnige spiritualiteit, het dapper creatief inrichten van identiteit, en het schept een apart beeld van menselijke realiteit. Het kan shockeren, confronteren, en verwonderen; het kan inspireren, vertroosten, en soms grappig zijn. Het waarschuwt niet voor eventuele triggers, dus zorg goed voor jezelf en lees op je eigen verantwoordelijkheid.
Ben je nieuw bij deze blog? Lees dan eerst de verklarende woordenlijst.
-
Terugthuistijdreis
De smartphone krijst een vertrouwde wijs mijn stille wereld in. Net als ik in bad zit. Met hoofdtelefoon om, want anders kan ik de geluiden van dat bad niet verdragen. Voorzichtig druk ik met een natte wijsvinger op de zijkant van de oordop, en neem de telefoon op. – Beerke? Ik klauter klutsend en klotsend…
-
Samenleefweefsel
Wereld raast en ruist rondom. Ze kreet en kirt en krijst en gilt ook tegenwoordig. Gekke verslavende spelletjes garanderen vroegtijdige zichtaantasting, en ze plingen en plongen vanuit de tablet, die felle kleuren straalt. Hij werkt hypnotiserend. Hij ontlast moeders, overal ter wereld, van al wat hen stoort aan hun kroost. Zelf ben ik geen moeder,…
-
Dossierstijfstok
Mijn lieve lezer, vergeef me als ik taalfaal, of verschrompel in uw gratie dezer dagen. Het brein raakte volstrekt kortgesloten in de nachtmerrie, die ik nu – diep doordrongen van dankbare opluchting – tot “Vorige Week” mag besluiten. Wat een gruwel het was! Ik voelde meermaals klaar om instant te overlijden. En even zoveel keren…
-
Kafkabominabel.
De bevolkingsdienst van de gemeente heeft me ingeschreven in het appartement. De wijkagent kwam langs om te kijken of ik hier wel echt woon. Nou. Ik slaap hier elke nacht. Al mijn hebben en houden steekt in een aantal gestapelde curverbakken die ik bij mijn oude, in een overload aan verzamelde spullen en bezittingen verdrinkende,…
-
Sleeptwitchtwist.
Dídeans motor vereist duur werk van lange adem, maar ik kan bij een vriend in een appartement gaan wonen, want dat was de deal. Als mijn busje of mijn lichaam faalt, en ik niet terecht kan in een zorgstudio van de coöperatie van welke ik deel uitmaak, mag ik ook mijn deel van het appartement…
-
Gedoedoeternitoe.
Draak laat horen hoe hij worstelt met zichzelf, en ik voel waardeloos verwaarloosd en verloren als een optie die hij niet verliezen wil. Ik dacht dat ik een vriend was, ik denk zelfs dat ik – nog steeds – een vriend bén. Een volstrekt waardeloze voor wie een vriend wil hébben, misschien. Zo mogelijk nog…