Donderdagse dialogen
door Beertje Bernie
Dit blog is een uniek ervaren van eigenzinnige spiritualiteit, het dapper creatief inrichten van identiteit, en het schept een apart beeld van menselijke realiteit. Het kan shockeren, confronteren, en verwonderen; het kan inspireren, vertroosten, en soms grappig zijn. Het waarschuwt niet voor eventuele triggers, dus zorg goed voor jezelf en lees op je eigen verantwoordelijkheid.
Ben je nieuw bij deze blog? Lees dan eerst de verklarende woordenlijst.
-
Gedoedoeternitoe.
Draak laat horen hoe hij worstelt met zichzelf, en ik voel waardeloos verwaarloosd en verloren als een optie die hij niet verliezen wil. Ik dacht dat ik een vriend was, ik denk zelfs dat ik – nog steeds – een vriend bén. Een volstrekt waardeloze voor wie een vriend wil hébben, misschien. Zo mogelijk nog…
-
Bingebonding.
Het is me nogal een week, met mijn rillende ringvinger. Ik doe de was in een westvlaamse wasserette. Er is één andere vrouw. Kromgebogen, grijzend, zichtbaar vol artrose en voorbij de menopauze. In haar snoet liggen schrijnende herinneringen tussenin diepe groeven en rimpels begraven rondom een stralende glimlach. We vertederen mekaar zichtbaar met een liefdevolle…
-
Het Vingeroffer
Mijn huisarts zit er, even perplex als ik, naar te staren. – En da‘s alléén diene vinger of wat? – Ja. Alléén diene vinger. Volstrekt de verkeerde om iets nuttig mee te doen zo eh. Als het nu nog mijn middenvinger was… Ze lacht een beetje groen, en bezorgd, terwijl ze wat bewegingen met mijn…
-
Weefsel
Sommige mensen hebben moeite te geloven dat ik medische miserie heb en realtime horror in mijn verleden. Omdat ik zo gelukkig en tevreden kan voelen, en dat uit kan stralen. Ze kunnen zich niet voorstellen dat zoiets kan, als mijn obstakels waarheid waren. “Mensen die zo’n zaken écht hebben meegemaakt, die doen niet zoals gij!”…
-
Om chi om
Zoveel parkings, parken, en paadjes waar ik nooit eerder zonder het Syrrebeest was. Ik heb eraan te wennen. Tijdens de ritten neigt aan elk rood licht, in elke file, mijn hand vanzelf opzij om haar hoofd nooit nog tegenaan mijn dij te vinden. De enige constante in het fysieke leven is verandering. Er zit niks…
-
Balend van ballen.
Onderhand zit ik mijn nieuwe woonst te plannen met oog op mogelijke beperkingen die de wet of het lijf oplegt. Geen sinecure, want ik heb helemaal geen zicht op wat de toekomst brengt, niet eens een beetje voorstelling van verwachtingen. Elk moment kan een volgende opstoot maken dat ik niet meer kan chauffeuren, maar elk…