Beertje Bernie
-
Straalfijnstemsein
Met mijn handen in mijn zakken slenter ik over de paadjes van… Begot, ik weet niet waar ik ben. Thuis, in ieder geval. Dídean staat onder een rij boompjes op een rustige parking waar het wandelpad begon, en ik ben niet te veraf. In het ergste geval kan ik dezelfde weg terug slenteren. Kruipen, desnoods.…
-
Rhodofoddodenron
Dit wordt een blitsbericht. Want ik heb geen tijd, en ik ken de inhoud nog nicht. – Wat doet gij nu?! – Ahja, pardon, breinmist. Dat was Duits. – Doe wat literair, wil je, we hebben hier een schrijversimago hoog te houden. – Ja, sè, het rijmde toch, eh zeg. Ik vergat ergens een…
-
Pacutmacrapdrama.
Het werkt duchtig op mijn zenuwen: drama. Vooral andermans drama. Ik heb het niet over een ander in het bijzonder, maar zonder had ik vast een heerlijke kindertijd gehad. Al mijn leven lang is andermans drama, en de gevolgen ervan, mijn enige last. Zelfs in de simpelste conversaties merk ik dat. Vermeld ik, bijvoorbeeld, gewoon…
-
Bloedblaasbrugbarrière
De man en ik spraken over tien dagen voor het eerst terug af. Rustig aan. Rust is nodig na zo’n bedreigend beangstigende chaos, dus we spraken voor het eerst terug af in een casual setting met twee anderen die we allebei kennen om redenen die niets met intimiteit, seks, of een eventueel ons te maken…
-
Triggerfeestfairtijger
– B! – Eh? Wat? – B!!!!! – (kreunt) Wat is er??? – Sta op ge moet schrijven, het is donderdag! – Het is woensdag. – Nee. Het is donderdag. – Shit. De abdij galmt zijn klokken en klanken chaotisch doorheen de vallei. Ik weet niet wie de beiaardier is hier maar god, die mens…
-
Karmawebwevers
Tijd holde me voorbij de afgelopen week. Er gebeurde veel. Zoveel, dat ik geen vat krijg op mijn herinneringen, laat staan op de chronologie ervan. Tengevolge heb ik me in Dídean teruggetrokken op het veiligstvoelende plekje dat ik ken. Omringd door brulkikkers en grote eenden, die mijn occasionele aanwezigheid gewend zijn. Ze hebben kleintjes, die…