Tijdlijn

  • Natte Pootjes

    Natte Pootjes

    Drie jaar geleden zat ik in de zetel de nieuwslus aan het bekijken. Ik doe dat bijna nooit maar mijn partner was al gaan slapen en ik was wat brainless aan het zappen op tv. Beelden van de overstromingen in Wallonië/Pepinster verschenen op het scherm en grepen me rond de keel. Als grote dierenvriend was…

    Lees meer

  • Pacutmacrapdrama.

    Pacutmacrapdrama.

    Het werkt duchtig op mijn zenuwen: drama. Vooral andermans drama. Ik heb het niet over een ander in het bijzonder, maar zonder had ik vast een heerlijke kindertijd gehad. Al mijn leven lang is andermans drama, en de gevolgen ervan, mijn enige last. Zelfs in de simpelste conversaties merk ik dat. Vermeld ik, bijvoorbeeld, gewoon…

    Lees meer

  • Sorry Jezus, ik geloof in Superman!

    Sorry Jezus, ik geloof in Superman!

    Ik moet een jaar of zes, zeven geweest zijn toen ik bij de krantenwinkel op de hoek naast de Donald Duck, die wij elke week trouw kochten, een stripverhaal van Superman zag staan. Het tafereel op de cover was dat van een ijslandschap, met in de bergwand een reusachtige gouden deur. Superman zweefde langzaam in…

    Lees meer

  • Over de evolutie van de tenen en andere ergernissen.

    Over de evolutie van de tenen en andere ergernissen.

    Alles wat leeft, evolueert, ook de mens. Sinds we lopen op twee benen zijn onze armen korter geworden, onze hersenmassa is veel groter, dus is onze schedel ook groter geworden, van onze staart blijft enkel nog het ‘staartbeen’ over…  We worden steeds groter ook. Steeds meer mensen krijgen geen verstandskiezen meer, en van wie die…

    Lees meer

  • 1.000 km verbondenheid

    1.000 km verbondenheid

    Afgelopen hemelvaartweekend was het weer zover, het was weer tijd voor de 1.000 km voor Kom op tegen Kanker. Dit moet zowat het grootste sportieve fundraising-event van ons landje zijn. Ondertussen zit de dertiende editie er op. 13.000 kilometer werd er al gereden in de strijd tegen kanker en miljoenen euro’s werden verzameld voor broodnodig…

    Lees meer

  • Bloedblaasbrugbarrière

    Bloedblaasbrugbarrière

    De man en ik spraken over tien dagen voor het eerst terug af. Rustig aan. Rust is nodig na zo’n bedreigend beangstigende chaos, dus we spraken voor het eerst terug af in een casual setting met twee anderen die we allebei kennen om redenen die niets met intimiteit, seks, of een eventueel ons te maken…

    Lees meer

  • De Schreeuw

    De Schreeuw

    Mocht ik in een rijhuis hebben geslapen, dan zouden mijn buren wellicht denken dat er iemand vermoord werd in de nacht van 4 op 5 mei in de Rozenlaan, 6 in Roeselare. Gelukkig niet, toch is deze blog niet echt geschikt voor lezers onder de 16 jaar of gevoelige zielen.  Voor zover ik me herinner,…

    Lees meer

  • Triggerfeestfairtijger

    Triggerfeestfairtijger

    – B! – Eh? Wat? – B!!!!! – (kreunt) Wat is er??? – Sta op ge moet schrijven, het is donderdag! – Het is woensdag.  – Nee. Het is donderdag.  – Shit.  De abdij galmt zijn klokken en klanken chaotisch doorheen de vallei. Ik weet niet wie de beiaardier is hier maar god, die mens…

    Lees meer

  • Kattenstoet in Ieper! Hoe de kat de mens vangt…

    Kattenstoet in Ieper! Hoe de kat de mens vangt…

    Kattenstoet in Ieper! Hoe de kat de mens vangt… Lang geleden, in “mijn” stad Ieper, leefde een gigantische groep kleine lieve muisjes die onophoudelijk geplaagd werden door boze, stoute katten. Deze duivelse katten, onder leiding van hun sluwe zwarte aanvoerder Felix, terroriseerden de muizen en maakten het leven voor de arme diertjes schier ondraaglijk. De…

    Lees meer

  • Karmawebwevers

    Karmawebwevers

    Tijd holde me voorbij de afgelopen week. Er gebeurde veel. Zoveel, dat ik geen vat krijg op mijn herinneringen, laat staan op de chronologie ervan. Tengevolge heb ik me in Dídean teruggetrokken op het veiligstvoelende plekje dat ik ken. Omringd door brulkikkers en grote eenden, die mijn occasionele aanwezigheid gewend zijn. Ze hebben kleintjes, die…

    Lees meer

  • Spuugpijnspijtkwijt 

    Spuugpijnspijtkwijt 

    De medicatie zou na een tweetal weken resultaat opleveren, en als na vier weken de neuropathische pijn en andere moeilijkheden onveranderd blijven optreden zijn er twee alternatieven voorgesteld. De neurologen lieten de keuze over aan mijn psychiater, want zij kan beter inschatten welke van de mogelijkheden de minste kans heeft om negatief te relateren aan…

    Lees meer

  • Ik ben overstag gegaan…

    Ik ben overstag gegaan…

    Toen mijn trouwe Windows-pc, na vijf jaar dag en nacht 24 op 24 trouwe dienst verricht te hebben de geest gaf, heb ik het ergste gedaan wat een mens bij zijn normale verstand kan doen: ik heb een Mac gekocht. Niet dat ik geloofde in de fanatieke aanhangers van de Kerk van Jobs, dat alles…

    Lees meer

  • Tovertweldigt.

    Tovertweldigt.

    – Eindelijk. Schrijftijd. Deadline dringt, ‘t is dringend zo. – Mja, ik weet het maar ik weet niet waar beginnen.  – Dat maakt niet uit, schrijf!  Op precies de dag die te verwachten was huivert Draakje in de dingen dwars doorheen mijn huid en smaakpapillen recht mijn en een anders wereld binnen en ontroert terwijl…

    Lees meer

  • Omdenken.

    Omdenken.

    Het moet ergens in het begin van de jaren 60 geweest zijn, dat ik met mijn moeder mee mocht met nonkel Marcel in de auto. Hij had zo’n prachtige gestroomlijnde Citroën DS. We reden op een zondagnamiddag ergens naartoe.  De bestemming, dat weet ik helaas niet meer. Wij hadden thuis geen auto en ik was…

    Lees meer

  • Vooruitgangsoptimisme

    Vooruitgangsoptimisme

    We kunnen niet meer om de negatieve berichtgeving heen. Elke dag gebeurt wel ergens op deze blauwe planeet een of andere ramp die we aan de opwarming van de aarde toeschrijven.  De oorlogen die in diverse werelddelen woeden, geven ook al geen optimistisch gevoel. En dan zwijgen we nog van de hedendaagse politieke cultuur waarbij…

    Lees meer

  • De duistere kant van stadsapplicaties: over glurende buren, privacy issues en extra machtsmiddelen voor een overheid.

    De duistere kant van stadsapplicaties: over glurende buren, privacy issues en extra machtsmiddelen voor een overheid.

    Als computerwetenschapper kan ik stellig – en met veel plezier – zeggen: geen enkel vakgebied heeft zich in zo’n korte tijd (want het is ook een relatief jonge wetenschapstak) zo sterk ontwikkeld als computerwetenschappen. Informatietechnologie is ondertussen onmisbaar geworden, vervlochten met vrijwel alle facetten van ons leven. Deze transformatie heeft ook de relatie tussen overheid…

    Lees meer