Donderdagse dialogen
door Beertje Bernie
Dit blog is een uniek ervaren van eigenzinnige spiritualiteit, het dapper creatief inrichten van identiteit, en het schept een apart beeld van menselijke realiteit. Het kan shockeren, confronteren, en verwonderen; het kan inspireren, vertroosten, en soms grappig zijn. Het waarschuwt niet voor eventuele triggers, dus zorg goed voor jezelf en lees op je eigen verantwoordelijkheid.
Ben je nieuw bij deze blog? Lees dan eerst de verklarende woordenlijst.
-
Pilslikwilstil
In het beste geval zouden er in mijn hersenen geen extra laesies opgedoken zijn in de afgelopen zes maanden, en waren bestaande ontstekingen verminderd of verdwenen. Ik heb me dus op het ergste voorbereid. En dat ergste is niét dat ik zou overlijden. Dat is, relatief bekeken, peanuts om mee om te gaan in verhouding…
-
Versuggerprotestweer
Om patiënten met bepaalde beperkingen niet te fel te mis(be)handelen bij het nemen van scans en MRI’s en dergelijke, hebt ge geen extra personeel of extra machines of extra tijd nodig. Alleen maar wat extra kleedhokjes en systematisch aangepaste planning. Dat optimaliseert niks betreffende een jicht- of parkinsonpatiënt die niet stil blijft liggen. Ik weet…
-
Terugthuistijdreis
De smartphone krijst een vertrouwde wijs mijn stille wereld in. Net als ik in bad zit. Met hoofdtelefoon om, want anders kan ik de geluiden van dat bad niet verdragen. Voorzichtig druk ik met een natte wijsvinger op de zijkant van de oordop, en neem de telefoon op. – Beerke? Ik klauter klutsend en klotsend…
-
Samenleefweefsel
Wereld raast en ruist rondom. Ze kreet en kirt en krijst en gilt ook tegenwoordig. Gekke verslavende spelletjes garanderen vroegtijdige zichtaantasting, en ze plingen en plongen vanuit de tablet, die felle kleuren straalt. Hij werkt hypnotiserend. Hij ontlast moeders, overal ter wereld, van al wat hen stoort aan hun kroost. Zelf ben ik geen moeder,…
-
Dossierstijfstok
Mijn lieve lezer, vergeef me als ik taalfaal, of verschrompel in uw gratie dezer dagen. Het brein raakte volstrekt kortgesloten in de nachtmerrie, die ik nu – diep doordrongen van dankbare opluchting – tot “Vorige Week” mag besluiten. Wat een gruwel het was! Ik voelde meermaals klaar om instant te overlijden. En even zoveel keren…
-
Kafkabominabel.
De bevolkingsdienst van de gemeente heeft me ingeschreven in het appartement. De wijkagent kwam langs om te kijken of ik hier wel echt woon. Nou. Ik slaap hier elke nacht. Al mijn hebben en houden steekt in een aantal gestapelde curverbakken die ik bij mijn oude, in een overload aan verzamelde spullen en bezittingen verdrinkende,…