Meanwhile in Ostend
door Martine Meire
De mooiste, en ook enige, stad aan de Vlaamse Noordzeekust inspireert Martine in haar overpeinzingen over de staat van het maatschappelijke leven. Als jong gepensioneerde met een carrière in het vrijetijdsbeleid ligt haar focus vooral op erfgoed, beeldende kunst en participatie.
-
De dag van …
Hebt u ook het gevoel dat u soms niet meer weet welke dag het is? Als gepensioneerde leef je niet meer met een strikte agenda, alhoewel. Mijn man en ik moeten er wel goed op letten geen dubbele boekingen te maken, net omdat we geen strikte planning meer hebben. En ook bellen we al eens…
-
To drink of not to drink?
In februari is het weer zo ver: tournée minérale! We worden vriendelijk aangemaand om gedurende 28 dagen geen alcohol te consumeren. Dat zou goed zijn voor onze gezondheid. Alhoewel, (zelfverklaarde) gezondheidsgoeroes menen dat een glaasje rode wijn per dag de gezondheid ten goede komt. En daarom is er ook een ‘Drink Wine Day’, op 18…
-
Blauwe maandag
Heb jij ook zo’n hekel aan de duistere dagen na de kerstperiode? Je hebt net de lichtjes en de kerstboom opgeruimd en dan bekruipt je dat sombere gevoel dat op de derde maandag na 1 januari zijn hoogtepunt bereikt. Of beter: het dieptepunt van verveling, somberte, troosteloosheid. Blauwe maandag bestaat niet echt: het is een…
-
Fin d’saison
De kustbewoners spraken al een graag een mondje Frans. Daardoor vind je in Oostende Petit Paris, Petit Nice (aan het Kursaal), Place Marie-José of Place d’Armes, de Boulevard. Dat is natuurlijk niet vreemd als je bedenkt dat tot 1938 het Frans de officiële landstaal was, ook in Vlaanderen. James Ensor (1860-1949), bijvoorbeeld, sprak Frans, Engels…
-
Vooruitgangsoptimisme
We kunnen niet meer om de negatieve berichtgeving heen. Elke dag gebeurt wel ergens op deze blauwe planeet een of andere ramp die we aan de opwarming van de aarde toeschrijven. De oorlogen die in diverse werelddelen woeden, geven ook al geen optimistisch gevoel. En dan zwijgen we nog van de hedendaagse politieke cultuur waarbij…
-
Slaap, kindje slaap.
Deze eerste paar dagen na de invoering van de zomertijd brengen mijn lichaam in verwarring. Ik ben moe, moe, moe. Mijn oudste zoon zegt dat het ‘tussen mijn oren’ zit, mijn lichaam zegt iets anders. U heeft het al door: ik zit in het kamp van de voorstanders van de wintertijd. Die tijdsindeling loopt sowieso…