-
Door
Om chi om
Zoveel parkings, parken, en paadjes waar ik nooit eerder zonder het Syrrebeest was. Ik heb eraan te wennen. Tijdens de ritten neigt aan elk rood licht, in elke file, mijn hand vanzelf opzij om haar hoofd nooit nog tegenaan mijn dij te vinden. De enige constante in het fysieke leven is verandering. Er zit niks…
-
Door
Avonturen in het onmetelijke Bagienenbos
Waren het nu nonnen of toch begijntjes die zich in de twaalfde eeuw in het – toen nog veel bosrijker – gebied ten oosten van Ieper verenigden? Ik vermoed dat ze het zich in Ieper niet zo goed meer herinneren, want we vinden er vandaag zowel een nonnenbos als een begijnenbos. Begijntjes zijn sluwer, of…
-
Door
Help me please, aidez- moi svp…
Als kind en als opgroeiende jongeling vond ik talen altijd interessanter dan wetenschappen en wiskunde. Ik vond dat ik relatief goed was in talen. Voor Frans, moest ik toen een haalbare inspanning leveren, Engels ging als van vanzelf. Duits was wat opletten, maar uiteindelijk kon ik goed mijn plan trekken. Het ging verder dan het…
-
Door
Hoe het anti-woke discours ons opzadelt met gedateerde feestdagen.
Begin november 2010 woonde ik, voor het werk, want werkelijk niemand zat daar voor z’n plezier, de voorstelling van de aanbevelingen van de Rondetafels van de Interculturaliteit bij. Dat vehikel, onder aanvoeren van minister Milquet, was het gevolg van enig gemarchandeer tijdens de formatiegesprekken van 2008 en resulteerde in een panel van 22 experten die…
-
Door
Sexy
Drie jaar geleden kwam Kaat Bollen in opspraak omdat ze ‘te sexy’ was om haar beroep als psycholoog verder te zetten. Omdat ze soms een pittige foto op haar insta-post, omdat ze gewoonweg sexy IS! Ik schreef er toen wat over, wil dit graag, met enkele toevoegingen, nog eens delen in deze blog. Te sexy…
-
Door
Brugge door de ogen van een vierjarige
Paasverlof 2011, een dagje op stap met Oma Brief gericht aan mijn kleinzoon Sil na een treinuitstapje. In 2011 tijdens het paasverlof – jij was toen net vier jaar geworden – trokken we voor het eerst naar Brugge met de trein. Je droeg een schattig zonnehoedje en had je rugzakje mee met onder andere een…
-
Door
Overal tapijt
Enige tijd geleden informeerde een nieuwlezer me op Radio 1 dat het West-Vlaams tapijtenbedrijf Mc Three definitief zijn deuren sloot. Ken ik de firma? Onmogelijk, want zoveel firma’s veranderen om de haverklap van naam. Vaak heeft dat te maken met overnemers of nieuwe samensmeltingen die tot grotere gehelen leiden. Niet verwonderlijk, die sluiting. Wie legt…
-
Door
Balend van ballen.
Onderhand zit ik mijn nieuwe woonst te plannen met oog op mogelijke beperkingen die de wet of het lijf oplegt. Geen sinecure, want ik heb helemaal geen zicht op wat de toekomst brengt, niet eens een beetje voorstelling van verwachtingen. Elk moment kan een volgende opstoot maken dat ik niet meer kan chauffeuren, maar elk…
-
Door
Rollenspel
In de bibliotheek hangt hij helemaal links in het hoekje, bij mijn zus onhandig rechts en veel te hoog. Bij een vriendin van mij hangt hij helemaal niet. En bij de buren zit je geregeld totaal zonder…. Strntvrvlnd. Inderdaad, de wc-rol!Sinds de uitvinding van dit handig rolletje, moet je soms de gekste kronkelbewegingen uithalen in…
-
Door
Gepensioneerd: wat nu?
Recent las ik dit toch wel alarmerende bericht: Dalende geboortecijfers en een langere levensduur zullen in de komende decennia naar verwachting leiden tot aanzienlijke veranderingen in hoe gezinnen er op wereldschaal uitzien. In 1950 had een 65-jarige vrouw gemiddeld 41 levende familieleden en in 2095 zou een 65-jarige vrouw gemiddeld 25 levende familieleden hebben. Dat…
-
Door
Fantoompijn
Met een gezwollen gezicht, en wallen waaraan mijn overleden grootmoeder zichzelf in elke spiegeling met zekerheid herkent, draai ik na een lange rit de parking op. Groot verbodsbord doemt dreigend duivels verlicht door Dídeans koplampen in het duister. Ik twijfel. Sebenne stuitert: -Het mag niet! Rijd weg! -Wacht, wicht, wacht. Lees het onderbord. -Het mag…
-
Door
Een huwelijksfeest, niet simpel…
Voor wie al wat langer op deze aardbol rondloopt, weet dat een huwelijksfeest bijwonen geen evidente zaak is geworden. Voor zoiets worden uitgenodigd is op zich al bijna een rariteit. De oubollige standaardnormen zijn gelukkig verdwenen, maar het wordt er daarom niet eenvoudiger op. Sterker, je weet vandaag nauwelijks wat je te wachten staat. Dat…
-
Door
Fotografie is mijn remedie.
De kracht van kunst in een wereld van waanzin. Hoe fotografie mij de kracht gaf om gevoelens te ervaren en beleven. Zonder in de waanzin te verdrinken. Als tiener groeide ik op in de wereld van de geestelijke gezondheidszorg. Met bijna elk jaar meerdere opnames leerde ik dat mijn verleden veel meer gewicht had dan…
-
Door
Mijn kerstbeleving door de eeuwen (of waren het jaren?) heen…
Mijn eerste herinnering aan het “kerstgebeuren” moet zijn van toen ik een jaar of drie was. Mama moest in de stad boodschappen doen, en ik mocht mee achterop de fiets. Mama beloofde me: “als je braaf bent en niet zaagt en trunt (ik was blijkbaar een grote zeur en wat wij een trunte noemen: ik…
-
Door
Het zen uw banen
-B, ge moet iets schrijven, het is donderdag. -Het gaat niet, ik ben te verdrietig. -Tover dan een tekst tevoorschijn die ge eerder schreef. -Ok, dan: Waarom toch, wáárom doe ik het toch telkens weer, gezien de gevolgen? Ik besloot me nog es te begeven onder andere mensen, met alle mensenkenmerken en mensenwensen. Ik veroordeel…
-
Door
Recycleren op z’n Portugees
Bijna vijf jaar wonen we hier al, in ons kleine dorpje aan de Portugese Zilverkust. Toen we hier pas woonden dachten we dat we het afvalbeheer en de recyclage hier snel onder de knie zouden krijgen. Aan de overkant van de straat staan vijf containers: twee voor restafval in om het even welke vorm of…
