Dit blog is een uniek ervaren van eigenzinnige spiritualiteit, het dapper creatief inrichten van identiteit, en het schept een apart beeld van menselijke realiteit. Het kan shockeren, confronteren, en verwonderen; het kan inspireren, vertroosten, en soms grappig zijn. Het waarschuwt niet voor eventuele triggers, dus zorg goed voor jezelf en lees op je eigen verantwoordelijkheid.
Ben je nieuw bij deze blog? Lees dan eerst de verklarende woordenlijst.
Onderhand zit ik mijn nieuwe woonst te plannen met oog op mogelijke beperkingen die de wet of het lijf oplegt. Geen sinecure, want ik heb helemaal geen zicht op wat de toekomst brengt, niet eens een beetje voorstelling van verwachtingen. Elk moment kan een volgende opstoot maken dat ik niet meer kan chauffeuren, maar elk…
Met een gezwollen gezicht, en wallen waaraan mijn overleden grootmoeder zichzelf in elke spiegeling met zekerheid herkent, draai ik na een lange rit de parking op. Groot verbodsbord doemt dreigend duivels verlicht door Dídeans koplampen in het duister. Ik twijfel. Sebenne stuitert: -Het mag niet! Rijd weg! -Wacht, wicht, wacht. Lees het onderbord. -Het mag…
-B, ge moet iets schrijven, het is donderdag. -Het gaat niet, ik ben te verdrietig. -Tover dan een tekst tevoorschijn die ge eerder schreef. -Ok, dan: Waarom toch, wáárom doe ik het toch telkens weer, gezien de gevolgen? Ik besloot me nog es te begeven onder andere mensen, met alle mensenkenmerken en mensenwensen. Ik veroordeel…
Wat betreft grenszones van maatschappelijk protocol inzake parkeren lijkt in België te gelden: als het niet opvallend niét reglementair is, en het creëert geen overlast voor andere burgers, dan is het ok. En anders moet het stoppen. Wanneer het vaak of voor veel mensen als overlast voelt wordt de wet verstrengd. Versoepeld kan ook. Stel…