-
Door
Fantoompijn
Met een gezwollen gezicht, en wallen waaraan mijn overleden grootmoeder zichzelf in elke spiegeling met zekerheid herkent, draai ik na een lange rit de parking op. Groot verbodsbord doemt dreigend duivels verlicht door Dídeans koplampen in het duister. Ik twijfel. Sebenne stuitert: -Het mag niet! Rijd weg! -Wacht, wicht, wacht. Lees het onderbord. -Het mag…
-
Door
Een huwelijksfeest, niet simpel…
Voor wie al wat langer op deze aardbol rondloopt, weet dat een huwelijksfeest bijwonen geen evidente zaak is geworden. Voor zoiets worden uitgenodigd is op zich al bijna een rariteit. De oubollige standaardnormen zijn gelukkig verdwenen, maar het wordt er daarom niet eenvoudiger op. Sterker, je weet vandaag nauwelijks wat je te wachten staat. Dat…
-
Door
Fotografie is mijn remedie.
De kracht van kunst in een wereld van waanzin. Hoe fotografie mij de kracht gaf om gevoelens te ervaren en beleven. Zonder in de waanzin te verdrinken. Als tiener groeide ik op in de wereld van de geestelijke gezondheidszorg. Met bijna elk jaar meerdere opnames leerde ik dat mijn verleden veel meer gewicht had dan…
-
Door
Mijn kerstbeleving door de eeuwen (of waren het jaren?) heen…
Mijn eerste herinnering aan het “kerstgebeuren” moet zijn van toen ik een jaar of drie was. Mama moest in de stad boodschappen doen, en ik mocht mee achterop de fiets. Mama beloofde me: “als je braaf bent en niet zaagt en trunt (ik was blijkbaar een grote zeur en wat wij een trunte noemen: ik…
-
Door
Het zen uw banen
-B, ge moet iets schrijven, het is donderdag. -Het gaat niet, ik ben te verdrietig. -Tover dan een tekst tevoorschijn die ge eerder schreef. -Ok, dan: Waarom toch, wáárom doe ik het toch telkens weer, gezien de gevolgen? Ik besloot me nog es te begeven onder andere mensen, met alle mensenkenmerken en mensenwensen. Ik veroordeel…
-
Door
Recycleren op z’n Portugees
Bijna vijf jaar wonen we hier al, in ons kleine dorpje aan de Portugese Zilverkust. Toen we hier pas woonden dachten we dat we het afvalbeheer en de recyclage hier snel onder de knie zouden krijgen. Aan de overkant van de straat staan vijf containers: twee voor restafval in om het even welke vorm of…
-
Door
Amaai mijn voeten (2007)
Met een cd van Mark Knopfler en Emmylou Harris op de achtergrond schreef ik dit columnpje. Wat een genot voor het oor! De muziek wel te verstaan. Ik ben aan het snuffelen in oude verhaaltjes op mijn pc en kwam ook dit tegen: geschreven op 28 juli 2007, herstellende van mijn drie-tenen operatie. Nu ben…
-
Door
Papier of digitaal ?
Het was even schrikken toen ik vorige week het edito van het VAB-Magazine las: de hoofdredacteur kondigde aan dat dit de allerlaatste papieren editie was! Weg vertrouwde inktgeur; weg kleurrijke cover op de salontafel. Ik voelde me even ontredderd. We zijn dan wel gewoon geraakt aan digitale loonstroken, bankuittreksels, meterstanden elektriciteit, trein- of bustickets, ……
-
Door
Onpopulaire opinie: soms verkies ik zielloze technologie over de mensen.
Het klinkt misschien wat asociaal, maar ik moet bekennen dat ik ervan hou dat technologie ervoor zorgt dat je bepaalde zaken tegenwoordig kunt doen zonder dat je daarvoor interactie met andere mensen nodig hebt. Ik geef een aantal voorbeelden waarvan er misschien wel eentje of meerdere een soort van herkenning teweeg kunnen brengen: Mensen die…
-
Door
Ouderschap vs Ouderdom
Onlangs viel de eer me te beurt om een nieuwe tram te bestijgen, een nieuwe voordeur diende zich aan na een decennium met de vorige. Ik heb het wel al eens eerder gezegd op verschillende plaatsen, maar ik heb persoonlijk niet echt iets met verjaardagen. Elke dag is er immers eentje extra op de teller.…
-
Door
Onder een lappendeken
Wat hebben ‘Verwondering en ergernis’ gemeen met ‘honger en dorst’? Kunnen we eigenlijk wel genieten van een heerlijk banket zonder honger en dorst? Wellicht niet. Een flinke appetijt doet spijs en drank toch veel beter smaken. En van zodra we geen honger hebben, of ziek zijn, smaakt hetzelfde eten al veel minder. Of zelfs niet.…
-
Door
Wet op de patiëntenrechten: waarom ik van alles een kopie opvraag.
Velen verklaarden mij voor gek toen ik enkele maanden voor onze emigratie bij elke dokter, elk ziekenhuis en zelfs bij de opticien, een kopie van onze volledige dossiers opvroeg. De postbode zal nogal gevloekt hebben bij de aanblik van de stapels papier die hij op ons adres mocht afleveren maar ik had van ons beiden…
-
Door
Van rotstekeningen en andere creaties
Bij de start van het nieuwe jaar wil ik een lans breken voor kunst en cultuur als tegengewicht voor het negatieve dat dagelijks ons leven binnenwaait in de vorm van oorlog, gewapende conflicten, klimaatrampen en polarisatie. Het belang van kunst en cultuur werd me duidelijk tijdens onze trip naar de Dordogne afgelopen herfst. Naast de…
-
Door
Deadline
Wat betreft grenszones van maatschappelijk protocol inzake parkeren lijkt in België te gelden: als het niet opvallend niét reglementair is, en het creëert geen overlast voor andere burgers, dan is het ok. En anders moet het stoppen. Wanneer het vaak of voor veel mensen als overlast voelt wordt de wet verstrengd. Versoepeld kan ook. Stel…
-
Door
Rotte boterhammen met vliegen tussen
“Die arme mensen!” Onlangs deed een van mijn vrijwilligers een ophaling van een donatie van voeding: “is er nog iets voor die arme mensen?”. Om wat duiding te geven: ik startte bijna 4 jaar geleden een project waarbij mensen in financiële moeilijkheden voedsel kunnen ophalen uit een ‘gemeenschappelijke deelkast’. Groedselen: GRatis vOEDSel dELEN In zulk…
-
Door
Herinneringen… Sneeuw!
Ik zit te typen in mijn woonkamer, die volledig in kerstsfeer baadt… Buiten is het koud en grijs… het is wat wij hier “waterkoud” noemen: het lijkt of het elk ogenblik kan gaan sneeuwen… Met wat kerstmuziek op de achtergrond, de vele honderden (duizenden?) lichtjes in de kerstboom, op de kasten en aan de muren,…
