Balgerhoekse balorigheid
door Pieter Vanraes
Balgerhoeke is een dorp in Oost-Vlaanderen. Het ligt langs het schipdonkkanaal op de grens van Eeklo en Maldegem. Balgerhoeke is een zelfstandige parochie. Alhoewel Balgerhoeke bij het doorrijden het uitzicht heeft van een heuse gemeente is het nooit een zelfstandige gemeente geweest.
Balorigheid (zelfstandig naamwoord), de neiging om op een vrolijke manier stuurs en tegendraads te zijn.
Korte of iets langere stukjes met meningen uit het leven gegrepen, soms voor de hand liggend, soms wat verder gezocht, maar altijd een poging tot oprechtheid en West-Vlaams realisme.
-
Zwembadslippers zijn géén schoenen.
U merkte het ongetwijfeld al in het straatbeeld, de zwembadslipper beleeft een revival. Misschien tot uw grote vreugde, maar zeker niet tot die van mij. Ik definieer even welke type mijn ergernis opwekt, want niet alle types slippers hebben hetzelfde effect. Het gaat om de kunststof modellen met een brede band over de voet. Teenslippers…
-
Waar het hart van vol is…
Geen groter goed dan ergens je ziel en zaligheid in leggen. Jaren geleden zei iemand me dat het belangrijk is om wat je doet met passie te doen. Dat je op die manier het verschil kan maken. Het zijn woorden die blijven plakken zijn. Ondanks ze deel uitmaken van mijn levensvisie waren het recente gesprekken…
-
Eenvoud wint …
De laatste 2 jaar trokken we in het pinksterweekend met hetzelfde koppel vrienden en de respectievelijke kinderen naar een fantastisch vakantiehuis in Blier. Naast de warme vriendschap is het hoogtepunt van dit weekend telkens een heel fijn evenement dat we meepikken in het nabijgelegen dorpje Hotton. Op tweede Pinksteren vindt daar namelijk elk jaar een…
bEngel van de Kattenstad
door Patrick Lewyllie
Kortverhalen uit mijn jeugdjaren in Ieper, waarschijnlijk de boeiendste stad van West-Vlaanderen en ver daarbuiten.
-
Ezels zijn geen uilen!
Wie mij een beetje kent weet dat ik een zwak heb voor auto’s en motoren… én voor dieren… “intelligente” dieren. Telkens opnieuw sta ik verstomd welke – bijna hoogbegaafde – creaties moeder natuur zo maar uit het niets uit haar mouw schudt. Eender welke moderne auto (of motor) is ronduit een wonder der techniek, absoluut……
De databank van dilemma’s: reflecties van een rationele ‘rebel’
door Iris Steenhout
De Databank van Dilemma’s’ dient als een ontmoetingsplaats waar de gebieden van computerwetenschappen, criminologie en ingenieurswetenschappen elkaar kruisen. Als een rationele ‘rebel’ ben ik gefascineerd door ongebaande paden en complexe uitdagingen. Mijn primaire focus? Het integreren van mijn expertise om het escalerende probleem van agressie tegen openbare dienstverleners te onderzoeken. In tegenstelling tot mijn academische werk, verweef ik in deze teksten zowel persoonlijke meningen als professionele inzichten, waarbij ik de wisselwerking tussen technologie, wetgeving en menselijk gedrag verkennen. Ga met mij mee op een reis door een wereld van ethische dilemma’s, technologische ontwikkelingen en forensische analyses, allemaal gericht op het bevorderen van veiligheid en begrip voor openbare dienstverlening. Door mijn gedachten en observaties te delen, streef ik ernaar levendige discussies over deze thema’s te stimuleren. Diversiteit in ideeën is tenslotte de drijvende kracht achter vooruitgang.
-
De duistere kant van stadsapplicaties: over glurende buren, privacy issues en extra machtsmiddelen voor een overheid.
Als computerwetenschapper kan ik stellig – en met veel plezier – zeggen: geen enkel vakgebied heeft zich in zo’n korte tijd (want het is ook een relatief jonge wetenschapstak) zo sterk ontwikkeld als computerwetenschappen. Informatietechnologie is ondertussen onmisbaar geworden, vervlochten met vrijwel alle facetten van ons leven. Deze transformatie heeft ook de relatie tussen overheid…
De Kabouterjuf
door Juf Else
Ik ben juf Else en ik schrijf graag, als ik de tijd heb (want je weet: gepensioneerden en tijd hebben…) Momenteel doen allerlei dingen me terugdenken aan vroeger, dus is er een grote kans dat ik schrijf over mijn herinneringen. Maar dat kan net zo goed over iets zijn dat ik las, iets wat me boos maakte, of net blij. Kortom: ik heb er geen idee van wat er zoals uit mijn pen zal vloeien! Vaak weet ik het pas als de eerste woorden op papier, of in dit geval op het scherm staan!
-
Eten maken is geen koken!
Van “eten klaarmaken” hou ik niet zo veel, van “koken” daarentegen… Echt “koken” is het liefste dat ik doe! Ik eet graag. Altijd al… Ik herinner me dat ik, als klein meisje van zo’n jaar of 8, 9 de deur opende boven aan de trap naar onze kelderwoning in de school waar mama conciërge was,…
-
Als je een baby krijgt en ziet opgroeien, maar vooral: als jouw kind kanker krijgt… een rollercoaster van emoties!
Vorige week was het 46 jaar geleden dat ik het zwaarste werk ooit deed en de ergste pijn onderging die ik ooit had. Die dag was het ook precies 46 jaar geleden dat ik me in de hemel waande. In de bijna 70 jaar van mijn bestaan het ik me nooit gelukkiger gevoeld als toen……
-
Over de evolutie van de tenen en andere ergernissen.
Alles wat leeft, evolueert, ook de mens. Sinds we lopen op twee benen zijn onze armen korter geworden, onze hersenmassa is veel groter, dus is onze schedel ook groter geworden, van onze staart blijft enkel nog het ‘staartbeen’ over… We worden steeds groter ook. Steeds meer mensen krijgen geen verstandskiezen meer, en van wie die…
De slag van De Ridder
door Minneke De Ridder
Minneke blogt over het dagdagelijkse leven en de dingen die ze heeft meegemaakt.
-
Natte Pootjes
Drie jaar geleden zat ik in de zetel de nieuwslus aan het bekijken. Ik doe dat bijna nooit maar mijn partner was al gaan slapen en ik was wat brainless aan het zappen op tv. Beelden van de overstromingen in Wallonië/Pepinster verschenen op het scherm en grepen me rond de keel. Als grote dierenvriend was…
-
Superheld.
Gisteren was teerfeest van de VZW waarin ik bestuurslid ben. ‘s Morgens vroeg uit de veren, want de zaal moest er piekfijn en feestelijk uitzien.Tafels netjes indekken, decoreren, … Nog rap de ramen eens wassen, want die waren vies …Tot een stuk in de namiddag waren we met een hele bende in de weer. Thuis…
Donderdagse dialogen
door Beertje Bernie
Dit blog is een uniek ervaren van eigenzinnige spiritualiteit, het dapper creatief inrichten van identiteit, en het schept een apart beeld van menselijke realiteit. Het kan shockeren, confronteren, en verwonderen; het kan inspireren, vertroosten, en soms grappig zijn. Het waarschuwt niet voor eventuele triggers, dus zorg goed voor jezelf en lees op je eigen verantwoordelijkheid.
Ben je nieuw bij deze blog? Lees dan eerst de verklarende woordenlijst.
-
Gezenuwsprek
Het gesprek verliep zoals het verliep. Ik kan niet zeggen of dat goed of slecht was, ik ben god niet. Ik heb geen gezag – ik wíl ook geen gezag – maar ik zag wat ik zag. Het lijkt me dat ik de boodschap die ik wilde overbrengen effectief overbracht. Het viel de professionals op…
-
Fitfinesseness
Dit lijf, o jee… Het gewicht bleef blijkbaar onveranderd. Vetvrije massa is even sterk gedaald als vetmassa is gestegen. Spiermassa is ferm verminderd, mijn kracht is bij vrijwel alle spiergroepen tot zelfs 14kg duw- of trekkracht afgezwakt. De artsen en de neurologen zeggen dan: geen krachtverlies. Zij vergelijken via gemiddelden op statistieken met andere vrouwen…
-
Pravanachtdag
Wat een heerlijke dag! Na weken, maanden misschien zelfs, waarin andermans miseries en percepties mij beïnvloedden tot pijn, verdriet, en moeilijkheden. Ik heb een onontloopbare zielebehoefte aan dagen als deze, waarin míjn sereniteit, mijn innerlijke vrede en zelfzorg, helemaal centraal staat. Vrienden, die het waard zijn zo te identificeren, geven me de nodige ruimtetijd en…
Door de lens van Stine
door Stine Schops
De maatschappij gezien door de lens van een twintiger met autisme en ADHD die in alle creativiteit op zoek gaat naar rechtvaardige antwoorden in de waanzin van deze wereld.
-
Kwetsbaarheidsrevolutie
Kwetsbaarheid , de kracht die in ieder mens zit. Hetgene dat wordt onderdrukt en verstopt. Omdat we dit onszelf hebben wijsgemaakt. Ken je dat van die momenten, je zit op de bus en ziet een oud persoon die probeert te babbelen met de medereizigers? Meestal in tijden van nu wordt er raar gekeken of wordt…
-
La solitude
Eenzaamheid verworven met connectie. Het inherente gevoel om alleen door de wereld te gaan. Omringd door mensen maar steeds op zoek naar het bekende: eenzaamheid. Eenzaamheid geeft me een bepaald gevoel van veiligheid. Het idee dat ik verstopt zit in de massa. Niemand die beseft wie je bent. Een voorbijganger op straat, weliswaar met een…
-
School, mijn grootste angst en tegelijk mijn grootste droom.
Hoe ik als schoolverlater de angst overwon om te beginnen met school. Mijn middelbare schoolcarrière was een regelrechte ramp! Ik heb het kunnen schoppen tot het derde jaar BSO. Hier heb ik me jaren voor geschaamd. Ik was namelijk een pienter kind dat al vanaf redelijk jonge leeftijd boeken verslond. Ik was obsessief bezig met…
Ge(s)laagde verhalen
door Maaike Dobbelaere
Maaike neemt je mee in haar eigenzinnige hersenkronkels.
DEZE BLOG WERD STOPGEZET OP 01/06/2024
-
De witte dorpjes
Ik zou evengoed een reisblog kunnen schrijven over de Caminito del Rey, of het El Torcal gebergte of ook over Ronda of Antequera. Zeker ook de moeite, maar niet voor nu. Omdat het de roep van de witte dorpjes was die ons (vooral mij) naar de regio Andalusia bracht, hou ik het dus op ‘de…
-
De Schreeuw
Mocht ik in een rijhuis hebben geslapen, dan zouden mijn buren wellicht denken dat er iemand vermoord werd in de nacht van 4 op 5 mei in de Rozenlaan, 6 in Roeselare. Gelukkig niet, toch is deze blog niet echt geschikt voor lezers onder de 16 jaar of gevoelige zielen. Voor zover ik me herinner,…
-
Omdenken.
Het moet ergens in het begin van de jaren 60 geweest zijn, dat ik met mijn moeder mee mocht met nonkel Marcel in de auto. Hij had zo’n prachtige gestroomlijnde Citroën DS. We reden op een zondagnamiddag ergens naartoe. De bestemming, dat weet ik helaas niet meer. Wij hadden thuis geen auto en ik was…
Iets over om het even wat…
door François Guérin
Een blog over wat dan ook François te binnen schiet!
Meanwhile in Ostend
door Martine Meire
De mooiste, en ook enige, stad aan de Vlaamse Noordzeekust inspireert Martine in haar overpeinzingen over de staat van het maatschappelijke leven. Als jong gepensioneerde met een carrière in het vrijetijdsbeleid ligt haar focus vooral op erfgoed, beeldende kunst en participatie.
-
Vooruitgangsoptimisme
We kunnen niet meer om de negatieve berichtgeving heen. Elke dag gebeurt wel ergens op deze blauwe planeet een of andere ramp die we aan de opwarming van de aarde toeschrijven. De oorlogen die in diverse werelddelen woeden, geven ook al geen optimistisch gevoel. En dan zwijgen we nog van de hedendaagse politieke cultuur waarbij…
-
Slaap, kindje slaap.
Deze eerste paar dagen na de invoering van de zomertijd brengen mijn lichaam in verwarring. Ik ben moe, moe, moe. Mijn oudste zoon zegt dat het ‘tussen mijn oren’ zit, mijn lichaam zegt iets anders. U heeft het al door: ik zit in het kamp van de voorstanders van de wintertijd. Die tijdsindeling loopt sowieso…
-
Immersive experience
Ik stond er altijd een beetje huiverachtig tegenover, de met veel aplomb aangekondige immersive experiences. Meestal gaan die ‘meeslepende ervaringen’ over het leven en het werk van grote kunstenaars. Met behulp van technologieën word je ondergedompeld in een nieuwe realiteit. Je wandelt als het ware het universum van de kunstenaar binnen, door de grote poort…
Mijmeringen uit het hinterland
door Bart Houwen
Observeren en beleven gaan hand in hand als het over schrijven gaat. Vooral goed observeren, waar anderen soms niet op letten, vormt een heerlijk component.
Dé invalshoek is vaak iets oppervlakkig meemaken en na wat gemijmer beseffen dat er maatschappelijk interessante raakvlakken zijn. Anekdotisch, misschien, maar beleefd. De eenvoud van het leven en de dingen, niet zwaarwichtig, eerder mijmerend. Stilstaan bij het leven.
-
Medisch Onderzoek, een kwelling…
Ik was onlangs te gast bij mijn vriend, ik geef hem de fictieve naam Carlos, het was mijn verjaardag. Vriendelijke Carlos had een gebakje voorzien. Na de taart en de levendige gesprekken, wou hij me een digestieve inschenken. Want op zulke dagen is alleen koffie niet echt zaligmakend. Mooi, maar ik tekende toch wat voorbehoud.…
-
De applausgeneratie
Ik voelde het onlangs naar aanleiding van een radio-uitzending nog eens zo sterk aan, gedoe om de applausgeneratie… Een hele tijd geleden stond ik voor het huis van de mama van mijn twee kleindochters. De motor van de auto draaide, want het moest snel gaan. Ik moest een kleindochter op zaterdagmorgen naar enkele hobby’s en…
-
Echte sport
Wat doet een mens als men voor enkele uren wordt opgevorderd om te babysitten? Na alle opgelegde taken, als de rust in huis is teruggekeerd, kent het vreemde huis haar beperkingen. Zelfs de plaatselijke koelkast bevat allerlei dingen die niet meteen tot de verbeelding spreken. Saai kraantjeswater blijkt de oplossing. Vooraf kreeg ik info over…
Van onze man ter plaatse
door Johan Deprez
Van op zijn heuveltop in een Portugees boerendorp overschouwt Johan zijn leven en de wereld.
Als terminale kankerpatiënt heeft hij een uniek perspectief op de Belgische, Vlaamse, Europese, en stilaan ook Portugese maatschappij.
In zijn scherpe analyses fileert hij alles wat men tussen zijn spreekwoordelijke boterham legt tot de essentie overblijft.
-
De softe plaatjes op de pakjes sigaretten en de afbeelding van de penis.
Iedereen kent ze wel, de “gruwelijke” beelden op de, in België tegenwoordig merkenloze, pakjes sigaretten die mensen moeten tegenhouden te beginnen per roken. Ten eerste zien jongeren, die hun eerste pakje sigaretten kopen deze beelden pas na de aankoop, omdat wanneer ze het pakje wegsteken (hopelijk) op het vaalgroene pakje hun blik getrokken wordt naar…
-
Soms wil je 200 uur spenderen om 15 minuten per maand uit te sparen…
Als kankerpatiënt met talloze complicaties zoals diabetes type 2 en botafsterving in de onderkaak neem ik een rist aan medicatie die mij voorgeschreven wordt op tal van individuele voorschriften door verschillende specialisten. Hierdoor moet Sibby, mijn echtgenote, telkens als ze naar de apotheek gaat een hele map doornemen en met post-its aanduiden wat ze al…
-
Mijn eerste maanden als Mac-gebruiker
Hoewel ik een levenslange, toch zo’n 35 jaar, Windows-gebruiker was, besliste ik een paar maanden geleden eens iets totaal nieuws te leren en over te stappen op een Apple Macintosh, een Mac Mini om precies te zijn, een “Mac” in de gewone spreektaal. Over die eerste weken schreef ik al een blog, maar ondertussen zijn…